اصلاح شاخص آسیب پذیری risk-ue با استفاده از مایکروترمورها برای ساختمان های اسکلت بنایی غیرمسلح در شهر کرمانشاه

بررسی حاصل از زلزله های گذشته حاکی از آن است که مهمترین عامل در بروز خسارت های فراوان اقتصادی و تلفات انسانی، آسیب پذیری بالای ساختمان های یک منطقه می باشد. بنابراین ارزیابی ساختمان ها به منظور پیش بینی عملکرد آنها در زلزله های آتی، مقاوم سازی ساختمان های آسیب پذیر و برنامه های مدیریت بحران امری حیاتی است. روش های کمی و کیفی متعددی در زمینه تعیین میزان آسیب پذیری ساختمان ها وجود دارد. با توجه به اینکه روش های کمی نیازمند صرف زمان و هزینه بیشتری نسبت به روش های کیفی می باشند، بنابراین استفاده از روش های کیفی به منظور تخمین اولیه و تقسیم بندی ساختمان های آسیب پذیر ضروری است. به منظور حصول اطمینان از نتایج ارزیابی کیفی می توان مقدار آنها را با استفاده از نتایج حاصل از ارزیابی کمی اصلاح کرد. از جمله روش های ارزیابی کیفی، روش شاخص آسیب پذیری risk-ue می باشد، که حاصل مطالعات گسترده در اروپاست. همانطور که می دانیم در این روش برای هر تیپ از ساختمان ها، شاخصی در نظر گرفته می شود که حاصل مجموعه ای از پارامترهای مختلف می باشد. در عین حال اندازه گیری ریزلرزه ها یکی از کارآمدترین روش ها در تعیین آسیب پذیری لرزه ای ساختمان ها با استفاده از روابط ناکامورا به شمار می آید که از جمله روش های کمی محسوب می شود. ارزیابی آسیب پذیری با استفاده از روش risk-ue برای برخی از ساختمان های ایران و همچنین شهر کرمانشاه انجام پذیرفته است. در مقاله پیشرو، با انتخاب چهار ساختمان بنایی غیرمسلح در سطح شهر، شاخص های risk-ue محاسبه شده حاصل از پروژه های گذشته، اصلاح خواهند شد. پس از اندازه گیری ریزلرزه ها در ساختمان های مورد نظر و تطبیق احتمال خرابی به دست آمده با منحنی های شکنندگی سازه های ایرانی، شاخص آسیب پذیری risk-ue برای هر یک از ساختمان های فوق بدست می آید. پس از محاسبه شاخص آسیب پذیری risk-ue در مطالعه انجام شده و مقایسه با مقدار پیشنهادی risk-ue، مشاهده می شود که مقادیر به دست آمده حاصل از مطالعه، از مقادیر پیشنهادی پروژه risk-ue، بیشتر می باشند و همچنین مقادیر به دست آمده، آسیب پذیری بالای ساختمان های بنایی غیرمسلح را نشان می دهند.