بررسی و مقایسه تاثیر آموزش به روش بارش مغزی با روش معمول تدریس بر روی پیشرفت تحصیلی و نگرش دانش آموزان در مبحث شیمی محلولها

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش به روش بارش مغزی با روش معمول تدریس بر پیشرفت تحصیلی و نگرش دانش آموزان پایه سوم دبیرستان رشته علوم تجربی در درس شیمی شهرستان بوکان می باشد. پژوهش به صورت نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و کنترل با اجرای پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق را دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهرستان بوکان در سال تحصیلی 90-89 تشکیل داده که 88 دانش آموز به عنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری، آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته و آزمون نگرش سنج استاندارد 5 درجه ای لیکرت است. روایی آزمون نگرش سنج قبلا توسط دانشگاه کلرادو انجام شده بود و روایی آزمون پیشرفت تحصیلی به روش روایی صوری و محتوایی توسط چند تن از اساتید و دبیران مجرب شیمی بررسی شد. پایایی آزمون پیشرفت تحصیلی و نگرش سنج با استفاده از نرم افزار spss و با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0.704 و 0.745 به دست آمد که بیانگر پایایی مناسب آزمون ها می باشد. با بررسی ضریب تمییز و دشواری (سوالات ناهماهنگ و نامناسب، خیلی دشوار و خیلی ساده) حذف شدند. پس از همسان سازی دانش آموزان بر اساس نمرات شیمی ترم قبل، به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 4 هفته (هر هفته 2 جلسه 90 دقیقه ای) در درس شیمی با روش بارش مغزی و گروه کنترل با روش تدریس سنتی آموزش داده شدند. پس از این مدت از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss و آزمون t نشان می دهد که در سطح اطمینان 95% میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی گروه آزمایش و کنترل با یکدیگر تفاوت معنی داری دارند اما در همین سطح اطمینان آزمون t تفاوت معنی داری بین میانگین نگرش این دو گروه با یکدیگر نشان نمی دهد.