• تاثیرات مشخصات جریان بر آبشستگی پایین دست سازه پرتاب کردن جامی مستغرق

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/01/01
    • تعداد بازدید: 951
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    پرتاب کننده های جامی شکل یکی از کم هزینه ترین سازه های استهلاک انرژی در انتهای سرریز سدهای بلند می باشند. حفره آبشستگی ایجاد شده بر روی بسترهای آبرفتی در پایین دست این نوع سازه ها موجب افزایش جریان زیرسازه ای شده و پیشرفت حفره آبشستگی به سمت سازه می تواند پایداری سد، سرریز و سازه های مرتبط را تهدید کرده و حتی منجر به شکست آنها گردد. تاکنون اغلب مطالعات بر روی پرتاب کننده جامی فلیپ در حالت آزاد انجام گرفته است در حالی که عمق آبشستگی پایین دست پرتاب کننده جامی غلتکی در حالت مستغرق کمتر بوده که این مطلب بیانگر اهمیت کاربرد پرتاب کننده جامی مستغرق می باشد. هیدرولیک سازه پرتاب کننده جامی مستغرق بر اساس تحمیل پرش هیدرولیکی به جریان و شکل گیری دو غلتک جام و بستر و یک موج می باشد که تلاطم و اصطکاک داخلی ناشی از درهم آمیختن جریان ها به شکل غلتک موجب استهلاک انرژی می شود. در این پژوهش به منظور بررسی پدیده آبشستگی در پایان دست پرتاب کننده جامی در انتهای سرریز اوجی و در شرایط هیدرولیکی مستغرق، آزمایشات در چهار دبی و چهار عمق پایاب مختلف، بر روی مدل فیزیکی جام غلطتکی ساده به شعاع 12 سانتی متر و زاویه پرتاب °30 و بر روی مصالح یکنواخت به قطر متوسط 3 میلیمتر انجام گرفت. رابطه رگرسیون غیرخطی چند متغیره برای برآورد حداکثر عمق آبشستگی ارائه گردید و به منظور مقایسه نتایج بدست آمده از روابط تجربی متعددی استفاده شد که روابط (1981) incyth ,(1975) martins با کمترین درصد خطای 6.96 و 7.86 بهترین مطابقت را نشان دادند. همچنین نتایج نشان داد که افزایش دبی موجب افزایش حداکثر عمق حفره، افزایش فاصله عمیق ترین نقطه حفره از لبه جام، افزایش گسترش طولی حفره، کاهش ارتفاع پشته بالادست، افزایش و سپس کاهش ارتفاع پشته پایین دست، تغییر شکل پشته پایین دست از مثلثی به ذوزنقه ای و افزایش گسترش طولی پشته پایین دست می شود در حالی که افزایش عمق پایاب موجب کاهش حداکثر عمق حفره، افزایش فاصله عمیق ترینن نقطه حفره از لبه جام، کاهش گسترش طولی حفره، افزایش و سپس کاهش ارتفاع پشته پایین دست، تغییر شکل پشته پایین دست از ذوزنقه ای به مثلثی و کاهش گسترش طولی پشته پایین دست می شود. نکته مهم این است که تاثیر افزایش عمق پایاب بر کاهش حداکثر عمق حفره آبشستگی در دبی های بیشینه محسوس تر است و با 2 برابر شدن دبی، نرخ کاهش عمق حفره با افزایش عمق پایاب به طور متوسط 2 برابر می شود که این مطلب لزوم تامین عمق پایاب در دبی های زیاد هنگام بروز سیل را نشان می دهد. همچنین مشاهدات نشان داد که ارتفاع پشته پایین دست حدودا در عدد فرود پایاب frt=0.2 به ماکزیمم مقدار می رسد و هر گونه کاهش و یا افزایش عدد فرود پایاب موجب کاهش پشته خواهد شد.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها