بررسی الگوی مقاومت دارویی در گونه های کاندیدایی جدا شده از بیماران مبتلا به واژینیت

روش بررسی: این مطالعه یک روش آزمایشگاهی-توصیفی بود که بر روی 150 بیمار مشکوک انجام شد. نمونه ها مورد آزمایش مستقیم قرار گرفتند. کشت و آزمایش های تکمیلی برای شناسایی گونه های مختلف کاندیدا از قبیل کشت روی کاندیدا کروم آگار، جرم تیوب، بررسی حساسیت به سیکلوهگزمید، تست دما و آزمایش جذب قندها (api 20) قرار گرفتند و سپس بر روی آن ها اثر داروهای متداول ازولی به روش میکرو دایلوشن براث آزمایش شد و نتایج بر اساس فراوانی بیان شد.

یافته ها: از 150 نمونه مورد آزمایش، روی هم 80 مورد واژینیت کاندیدایی بودند که عامل آن به ترتیب فراوانی عبارتند از کاندیداآلبیکنس، گلابراتا، پاراپسیلوزیس، کروزئی و گیلرموندی. از نظر اثر داروها ایمیدازول ها (کتوکونازول، کلوتریمازول، مایکونازول) از تری آزول ها (فلوکونازول) مؤثرتر بودند.

نتیجه گیری: مقاومت گونه های کاندیدای جدا شده از بیماران مبتلا به واژینیت کاندی دایی نسبت به داروهای ضدقارچی مختلف، متفاوت است.