اثر ضدباکتریایی 20 گونه ازگیاهان دارویی علیه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و حساس به متی سیلین

استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس حساس و مقاوم به متی سیلین انجام شد.

روش بررسی: در این تحقیق عصاره گیری اکالیپتوس، نعناء، رزماری، آویشن باغی، گل راعی، سیاه دانه، درخت پیرو، گزنه، سیر، زرشک، کلزا، افسنطین، بابونه، زیره سبز، پنبه، اسپند، گل مخروطی ارغوانی، درمنه، گز و انار به روش پرکولاسیون و استخراج حلال نیز به کمک پمپ خلا انجام شد. بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره اتانولی گیاهان علیه سویه های mssa, mrsa به روش انتشار در آگار و به کمک دیسک انجام شد. هر آزمون سه بار تکرار گردید و میانگین قطر هاله عدم رشد روی محیط مولرهینتون آگار اندازه گیری و ثبت و خاصیت ضدباکتریایی عصاره ها با هم مقایسه گردید. سپس با استفاده از روش microdilution broth  حداقل غلظت بازدارنده از رشد (mic) گیاهانی که بهترین اثر را در روش دیسک – دیفیوژن داشتند، تعیین شد.

یافته ها: از بین 20 گیاه مورد بررسی عصاره اتانولی 8 گیاه اوکالیپتوس، اسپند، درمنه، سیاه دانه، زرشک، گل راعی، انار و گز در روش دیسک – دیفیوژن بهترین اثر آنتی استافیلوکوکی را با توجه به قطر هاله عدم رشد نشان دادند، به طوری که حداکثر میانگین قطر هاله عدم رشد آنها 22.4 میلیمتر ارزیابی شد. کمترین مقدار mic این گیاهان 0.01 mg/ml مربوط به گیاه انار بود. همچنین قطر هاله عدم رشد گیاهان مورد بررسی در اکثر موارد روی سویه های مقاوم به متی سیلین بیش از سویه های حساس بود.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که گیاهان درمنه، زرشک، اوکالیپ توس، اسپند و گل راعی، سیاه دانه، انار و گز دارای بیشترین اثرات ضدباکتریایی سویه های mrsa, mssa می باشند. البته کاربرد بالینی این گیاهان نیازمند مطالعات بیشتر و وسیعتری می باشد.