ارزش تشخیصی نسبت پروتئین به کراتی نین نمونه ادرار تصادفی در بیماران مشکوک به پره اکلامپسی

روش بررسی: این مطالعه آینده نگر روی 150 نفر زن مشکوک به پره اکلامپسی بستری در مرکز آموزشی - درمانی امام خمینی (ره) ساری در سال 1382 که عفونت ادراری، تب، بیماری کلیوی نداشتند و سیگاری نبودند، انجام شد. جمع آوری ادرار 24 ساعته برای تعیین میزان پروتئین دفع شده و یک نمونه تصادفی ادرار برای تعیین نسبت پروتئین به کراتینین دفع شده تهیه و به آزمایشگاه ارسال شد. نتایج آزمایش ها همراه با یافته های دموگرافیک در پرسشنام های ثبت گردید. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار آماری spss و آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.

یافته ها: بین نسبت پروتئین به کراتینین نمونه تصادفی ادرار و میزان پروتئین دفع شده در ادرار 24 ساعته هبستگی معنیداری وجود داشت (p<0.05 ,r=0.37). در ضمن مناسبترین حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی نسبت پروتئین به کراتینین به عنوان روش جایگزینی سنجش پروتئین ادرار 24 ساعته زمانی است که این نسبت 0.175 باشد.

نتیجه گیری: با توجه به هبستگی معنیداری که بین نسبت پروتئین به کراتینین و میزان پروتئین دفع شده در ادرار 24 ساعته وجود دارد، آزمون نسبت پروتئین به کراتینین با نسبت 0.175 می تواند جایگزین سریع و قابل اعتمادی برای آزمون سنجش پروتئین ادرار 24 ساعته باشد.