اندازه گیری سطح متانول ادرار در تکنسین های در معرض تماس با متیل متاکریلات

مواد و روش ها: در یک مطالعه مورد - شاهدی از 32 تکنسین لابراتورهای دندانسازی نمونه ادرار قبل از آغاز کار در لابراتوار دندانسازی و پس از پایان کار (گروه مورد) و نیز از 32 نفر افراد عادی (گروه شاهد) تهیه شد و به روش کروماتوگرافی کاغذی و گازی غلظت متانول ادرار مورد سنجش قرار گرفت.

یافته ها: میانگین غلظت متانول در افراد گروه مورد مطالعه (1.2 میکرومول در لیتر) بیشتر از شاهد (0.87 میکرومول در لیتر) بود و اختلاف معنی داری را نشان داد (p<0.05). میانگین غلظت متانول ادرار پس از پایان کار (1.45 میکرومول در لیتر) به صورت معنی داری بیش از غلظت آغاز به کار (1.27 میکرومول در لیتر) در لابراتوار دندانسازی بود (p<0.05). اما رابطه معنیداری بین سابقه کار و غلظت متانول ادرار به دست نیامد.

نتیجه گیری: با توجه به افزایش معنیدار ، میانگین غلظت متانول در ادرار پس از پایان کار در لابراتوار دندانسازی، استفاده از روش های محافظتی نظیر وجود تهویه مناسب، استفاده از ماسک و دستکش و یا تیوپ های جاذب بخار متیل متاکریلات میتواند در افزایش ایمنی محیط کار لابراتور دندانسازی مفید باشد.