ترجمان مفاهیم و ارزش ها در نگرش معماری ایرانی و مبانی هنرشناسی نقوش، الگو و موتیف

انسان همواره از نقوش و تصاویر برای بیان مقصود و یا برداشت خود از عالم استفاده کرده است. در این میان هر فرهنگ و تمدن به علل گوناگون نقوشی خاص و منحصر به فرد را برای بیان مقاصد خود به کار برده اند. این تصاویر عاملی مهم در شناخت روحیات، دین، فرهنگ، عادات و دلبستگی اقوام مختلف در طول تاریخ بوده است. در معماری ایرانی بخش اعظمی از فرهنگ تصویری و هنری ایران (از دیرباز تاکنون) مربوط به مجموعه آثار تجسمی است که در وابستگی و تعامل با معماری و محیط شکل گرفته است. هنر ایرانی متاثیر از مبانی فکری ایرانی، هنری مفهومی است. اشتراک در مبانی فکری و تلاش برای حفظ انتقال اصول و معیارهای هویت ایرانی به زبان و بیان هر دو موجب پیوستگی هویتی در آثار دوران گذشته شده است. لذا پژوهش حاضر در پی آن است که مفاهیم نقش، متیف و الگو را با مفاهیم مرتبط با آن ها، که گاه دارای مشابهت و همپوشانی نیز مورد مطالعه قرار داده و نقش متمایز آن ها را نسبت به دیگر مفاهیم مطروحه در حوزه معماری مشخص سازند.