اثرات هگزامتیلن تترآمین بر ماکروفاژهای بافت ریه موش های صحرایی آلوده به دو دوز متفاوت از سولفورموستارد

روش ها: 42 سر موش صحرایی نر به وزن 200±20 گرم مورد استفاده قرار گرفت. موش ها به 8 گروه post2, post1, pre2, pre1, hd2, hd1, hmt, ns تقسیم شدند. گروه های post1, pre1, hd1 محلول سولفورموستاردpost2, pre2, hd2, %0.5  محلول سولفورموستارد 0.25%، گروه ns نرمال سالین (به صورت داخل تراشه ای) و گروه hmt این دارو را به میزان 7.5 mg/kg (به صورت داخل صفاقی) دریافت نمودند. 5 گروهpost2, post1, pre2, pre1, hmt  به مدت 14 روز دارو دریافت کردند.

یافته ها: نتایج شمارش ماکروفاژها، افزایش معنی دار ماکروفاژهای گروه های hd در مقایسه با ns را نشان داد. به علاوه، ماکروفاژها در hd1 در مقایسه با hd2 افزایش معنی داری داشتند. ماکروفاژها در pre1, hd1 نسبت به گروه hmt افزایش معنی داری داشتند. ماکروفاژها در گروه های post, pre نسبت به گروه های hd کاهش معنی داری داشتند.

نتیجه گیری: هگزامتیلن تترآمین دارای اثرات محافظتی و درمانی بر بافت ریه در برابر سولفورموستارد است.