عوامل موثر بر رضایت شغلی افسران در یک واحد نظامی

مواد و روش کار: در قالب یک پژوهش توصیفی- مقطعی، از بین جامعه آماری شامل کلیه افسران ارشد و افسران جزء یک واحد نظامی نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 207 افسر ارشد و افسر جزء بر اساس روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری رضایتمندی شغلی از شاخص توصیف شغل (jdi)، به منظور ارزیابی سلامت روانی از پرسشنامه سلامت عمومی (ghq) و جهت ارزیابی ویژگی های شخصیتی از پرسشنامه 16 عاملی کتل (16pf) استفاده شد. داده های به دست آمده با روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که هر چه سلامت روان بالاتر باشد، رضایت شغلی نیز افزایش می یابد. در مورد مقوله ویژگی های شخصیتی نیز مشخص شد هر چه میزان نمره "اضطراب" کمتر و قدرت "رهبری" و "توان سازگاری" افراد بالاتر باشد، رضایت شغلی آنان افزایش می یابد. به علاوه سه عامل کارکرد اجتماعی، کنترل غرایز و سن، بیشترین سهم را در پیش بینی رضایت شغلی افسران دارند.

بحث: بر اساس نتایج این مطالعه می توان گفت رضایت شغلی متغیری است که از سلامت روان، ویژگی های شخصیتی و ویژگی های جمعیت شناختی تاثیر می پذیرد و می توان از این متغیرها به عنوان شاخص هایی در جهت پیش بینی رضایت شغلی نیروهای نظامی استفاده کرد. به علاوه می توان از آنها به عنوان متغیرهای روان شناختی در جذب و گزینش نیروهای جدید در سپاه و همچنین ارتقای درجه افسران، استفاده نمود.