بررسی یافته های اوتولوژیک در جانبازان جنگ تحمیلی، استان گلستان

مواد و روش کار: این مطالعه که از نوع مشاهده ای است، به صورت مقطعی و با رویکرد تحلیلی بر روی جانبازان استان گلستان انجام شد. حجم نمونه 256 نفر تعیین شد که صورت تصادفی و از بین جانبازانی که دارای پرونده در بنیاد جانبازان بودند، انتخاب شدند. موارد مورد مطالعه شامل کاهش شنوایی، تنی توس، اوره، سرگیجه، پارگی پرده تمپان، یافته های شنوایی سنجی، و نوع تروما بود که توسط متخصصین گوش و حلق و بینی معاینه شدند. آستانه انتقال استخوانی بالای 15db به عنوان معیار کاهش شنوایی تلقی و شدت کاهش شنوایی نیز به چند گروه تقسیم شد. بعد از تکمیل پرسشنامه ها، اطلاعات وارد رایانه شد و با نرم افزار spss و تست دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج: در این مطالعه، کلیه ی نمونه های مورد مطالعه مرد بودند. 21.5 درصد موارد از مشکل گوش شکایت داشتند که در 94.6 درصد کاهش شنوایی، در 83.6 درصد تنی توس، و در 5.4 درصد تنی توس بدون کاهش شنوایی داشتند ولی در اودیوگرام این افراد هم کاهش شنوایی موجود بود. 80 درصد موارد کاهش شنوایی دوطرفه، 10.9 درصد موارد سمت راست، و 9.1 درصد موارد سمت چپ بوده است. نوع کاهش شنوایی در 89 درصد موارد حسی عصبی و در 88 درصد موارد در فرکانس های بالا و شدت آن در 48.5 درصد موارد 15-30db بود. در 6.4د. در رد حسی عصبی و در 88 درصد موارد در فرکانس های بالا و شدت آن در 48.5 درصد موارد ارد سمت راست، و 9.1 درصد موارد سمت چپ بود درصد موارد، پارگی تمپان وجود داشت که تنها در 3.6 درصد موارد اتوره داشتند. هیچکدام از افراد تحت مطالعه از سرگیجه شکایت نداشتند.

بحث: با توجه به شیوع مشکلات شنوایی، با گذشت چندین سال از پایان جنگ، و استمرار آنها و عدم وجود درمان و قطعی برای آنها، باید ضمن اهتمام جدی به ساخت محافظت کننده های صوتی، آموزش کافی نیز برای استفاده از آنها در صحنه های نبرد به رزمندگان داده شده، در مواردی که آسیب صوتی به گوش در مرحله برگشت پذیر است، تمهیدات لازم را اتخاذ کرد و نسبت به حذف ریسک فاکتورها و همچنین حفظ باقی مانده شنوایی جانبازان اقدامات لازم را بعمل آورد.