دوره بی حرکتی با گچ به دنبال پین گذاری شکستگی های انتهای رادیوس

پیش زمینه: پین گذاری از طریق پوست روشی کم هزینه و با تهاجم کم برای درمان شکستگی انتهای رادیوس می باشد. طول مدت گچ گیری پس از عمل مورد اختلاف نظر است. هدف از این تحقیق بررسی اثرات بی حرکتی، 3 هفته با 6 هفته گچ گیری به دنبال پین گذاری بود که از آغاز اردیبهشت 1384 تا پایان شهریور 1385 در مرکز آموزشی، پزشکی و درمانی اختر انجام شد.

مواد و روش ها: در این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی مداخله ای تصادفی، نتایج سه و شش هفته بی حرکتی در دو گروه 25 نفری مقایسه شد. پین ها در هر دو گروه برای 6 هفته نگاه داشته شدند. لیکن در نیمی از بیماران گچ پس از 3 هفته درآورده شد. بیماران در فواصل 3، 6 و 12 ماه با سیستم «لیدستورم» بررسی شده و از نظر زمان بازگشت به شغل و عملکرد بررسی و مقایسه شدند.

یافته ها: از مجموع 50 بیمار (33 مرد و 17 زن)، در هیچ یک از بیماران دو گروه جابه جایی در هفته ششم دیده نشد. در پایان 3 ماه نتایج عالی یا خوب در گروه اول 10 مورد (40%) و در گروه دوم 3 مورد (12%)؛ در پایان 6 ماه به ترتیب 19 مورد (7%) و 13 مورد (5%)؛ و در پایان 12 ماه به ترتیب 23 (92%) و 21 (84%) بود. در کل در پایان یک سال 88% بیماران عملکرد عالی یا خوب داشتند. میانگین زمان بازگشت به شغل در گروه اول 3 ماه و در گروه دوم 3.5 ماه بود. در هر دو گروه مردان سریع تربه کار قبلی خود بازگشتند.

نتیجه گیری: کوتاه کردن دوره بی حرکتی در گچ موجب بهبود عملکرد در کوتاه مدت (سه و شش ماه) و بازگشت سریع تر به شغل می شود. در ضمن کاهش دوره بی حرکتی هیچ گونه تأثیر منفی در حفظ جااندازی بعد از عمل نداشت. بنابراین به نظر می رسد بی حرکتی طولانی تر از 3 هفته حداقل برای موارد خارج مفصلی و موارد ساده داخل مفصلی ضرورت ندارد.