ارزشیابی عملکرد اعضای هیأت علمی پرستار: یک مطالعه کیفی

مقدمه: ارزشیابی عملکرد اعضای هیأت علمی پرستار، پیچیده و دشوار اما ضروری است. رؤسای دانشکده ها، معاونین آموزشی و اعضای هیأت علمی پرستار، مسؤولیت برنامه ریزی، انجام و اصلاح ارزشیابی دارند. یافتن دیدگاه مشترک آنان در تبیین ارزشیابی عملکرد دارای منزلت ویژه ای است. هدف این مطالعه، تبیین و توصیف ارزشیابی عملکرد اعضای هیأت علمی پرستار بود.

روش ها: در مطالعه کیفی حاضر، داده های مورد نیاز توسط دو روش مصاحبه فردی نیمه ساختار یافته با صاحب نظران و مشاهده خط مشی های موجود، رویه ها و فرم های مربوط به ارزشیابی گردآوری شد. در مجموع محتوای 22 مصاحبه فردی و 26 سری مواد موضوعی مورد تحلیل کیفی محتوا با رویکرد قراردادی قرار گرفت. روش نمونه گیری مصاحبه شوندگان، هدفمند و در مورد اسناد ارزشیابی از سرشماری استفاده گردید.

نتایج: شرکت کنندگان دیدگاه های وسیعی نسبت به ارزشیابی عملکرد اعضای هیأت علمی پرستار داشتند که پس از تجزیه و تحلیل، این دیدگاه ها و محتوای مستندات موجود در سه درونمایه اصلی قرار گرفتند: حیطه شایستگی های فردی عضو هیأت علمی، حیطه فرآیند اجرا و حیطه برآیند کاری. مواردی که جزو مفهوم ارزشیابی عملکرد نبود ولی بر آن تأثیر داشت، تحت عنوان عوامل سازمانی طبقه بندی شد.

نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر، بر پیشنهاد صاحب نظرانی که موافق ترکیبی از نظام مبتنی بر ویژگی های فردی، نظام مبتنی بر رفتار و نظام نتیجه مدار برای ارزشیابی عملکرد هستند، تأکید می کند، منتهی بجای ویژگی های فردی، به شایستگی های عضو هیأت علمی توجه می کند که قابل ارتقا و اصلاح پذیر هستند. در ضمن، توجه به برخی عوامل سازمانی که می توانند بر ارزشیابی عملکرد تأثیر بگذارند، اهمیت دارد.