مشکلات آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان

روش کار: این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی تمامی 59 نفر از دانشجویان سال آخر کارشناسی مامایی و پرستاری انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای شامل سه بخش بود: بخش اول مشخصات فردی؛ بخش دوم، سؤالاتی در رابطه با مشکلات آموزش بالینی کارآموزی در عرصه که بر اساس مقیاس لیکرت تهیه شده بود و بخش سوم یک سؤال باز در رابطه با نظرات دانشجویان در زمینه مشکلات آموزش بالینی. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss استفاده شد.

نتایج: مهمترین مشکلات آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان عبارت بود از کمبود امکانات رفاهی (71.2%)، کمبود فضای آموزشی مناسب جهت کارآموزی (39%)، عدم استفاده از وسایل کمک آموزشی در محیط بالینی (37.3%)، ناکافی بودن امکانات و تسهیلات مراکز آموزشی (35.6%) و کمبود مربیان با تجربه برای آموزش در محیط های آموزش بالینی(35.6%).

نتیجه گیری: پیشنهاد می شود از مربیان با تجربه در آموزش دانشجویان استفاده شود و امکانات و تجهیزات لازم در محیط های بالینی فراهم گردد.