بررسی الگوی چسبندگی سروتیپ های اشریشیاکلی تولیدکننده شیگا توکسین (stec) به سلول های hela

زمینه و هدف: سویه های اشریشیاکلی تولیدکننده شیگاتوکسین (stec) بعنوان یکی از عوامل ایجاد بیماری های اسهالی شناخته شده اند. توانائی کلونیزاسیون این سویه ها در روده انسان جزء ضروری از عفونت ناشی از این باکتری ها محسوب می گردد. به منظور تعیین اهمیت فاکتور چسبندگی در سروتیپ های non-o157 stec ایزوله شده از بیماران مبتلا به اسهال و بدون علائم گوارشی، الگوی چسبندگی این سروتیپ ها به سلول های hela مورد بررسی قرار گرفته است.

روش بررسی: در این مطالعه 35 سویه stec که از نظر وجود ژن stx (کدکننده شیگاتوکسین) با روش pcr، مثبت بودند مورد استفاده قرار گرفتند. ابتدا سروتیپ این سویه ها با استفاده از روش pcr-rflp تعیین و سپس الگوی چسبندگی این سویه ها که به سروتیپ o157:h7 تعلق نداشتند با استفاده از سلول های hela مورد بررسی قرار گرفت. سه تا پنج کلنی منفرد از هر سروتیپ مورد ارزیابی قرار گرفت. این سویه ها از افراد مبتلا به اسهال خونی (5.7%)، اسهال بدون خون (71.55) و افراد سالم (22.8%) ایزوله شده بودند.

یافته ها: از 35 سویه ایزوله شده هیچکدام متعلق به سروتیپ o157:h7 نبود. بیشرین سویه ها (22 سویه) متعلق به سروگروپ های o126, o128, o26, o111 بودند. از 27 سویه که از افراد مبتلا به اسهال خونی و غیر خونی جدا شده بودند، 3(11.1%) سویه فاقد توانائی چسبندگی (non-adherence) به سلول های hela بودند، و 24 (88.9%) سویه قدرت اتصال داشتند. در سویه های ایزوله شده از موارد اسهالی، الگوی اتصال آگره گیتیو (aa) در 10 سروتیپ شامل  o128:h2, o128:h9, o125:h12, o125:h15 و اتصال منتشر (da) و لوکالیزه (la) به ترتیب توسط یک سروتیپ نشان داده شد. دوازده سویه دارای الگوی چسبندگی غیر اختصاصی (nsa) بودند. در بین الگوهای چسبندگی، فنوتیپ های aa ,la بطور معنیداری با اسهال ارتباط داشت (p<0.001).