مقایسه اثرات اتینیل استرادیول و ژنیستئین بر میزان لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم خون موش های صحرایی نر هیپر کلسترولمیک

روش ها: ابتدا موش های صحرایی به مدت دو ماه تحت رژیم غذایی پرکلسترول (2 درصد کلسترول و 0.5 درصد اسید کولیک) قرار گرفتند. پس از خونگیری اول و اثبات حالت هیپرکلسترولمی موش های صحرایی به مدت دو ماه دیگر علاوه بر دریافت غذای پرکلسترول با اتینیل استرادیول و ژنیستئین تیمار شدند. پس از پایان دوره دوم آزمایش و تهیه سرم از نمونه های خون، غلظت کلسترول تام، تری گلیسرید،hdl ,ldl , vldl  اندازه گیری شد و نتایج مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

نتایج: بر اساس نتایج بدست آمده از مرحله اول آزمایش رژیم غذایی پرکلسترول سبب افزاش معنی دار میزان کلسترول تام و ldl و بنابراین هیپرکلسترولمی می شود. طبق نتایج حاصل از مرحله دوم آزمایش استفاده از اتینیل استرادیول باعث کاهش معنی دار کلسترول تام و ldl سرم در موش های صحرایی هیپرکلسترولمیک می شود که این کاهش به علت افزایش کاتابولیسم ldl می باشد. اتینیل استرادیول با دوز بکار برده شده در میزان تری گلیسرید، hdl, vldl تغییر معنی داری ایجاد نمی کند. مصرف ژنیستئین به صورت قرص های نیمه خالص تاثیر فاحشی بر میزان لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم خون موش های صحرایی برجای نمی گذارد، زیرا بررسی ها نشان داده است که خاصیت هیپوکلسترولمی ایزوفلاون ها بستگی به ماتریکسی دارد که ایزوفلاون همراه آن است.