بررسی میزان سازگاری زنان مبتلا به بیماری های عروق کرونر بر اساس ابعاد چهارگانه فیزیولوژیک، خودپنداری، ایفای نقش و استقلال- وابستگی در شهر تبریز، 87-1386

سابقه و هدف: مدل سازگاری روی (roy adaptation model) پرستاری بر ارتقاء میزان سازگاری متمرکز گردیده و سهم مثبتی در سلامتی، کیفیت زندگی و مرگ توام با آرامش دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی سازگاری زنان بیمار با بیماری های عروق کرونر در بعدهای فیزیولوژیک، مفهوم خود، ایفای نقش و استقلال/ وابستگی بود.

روش بررسی: این پژوهش از نوع تحلیل همبستگی و روش نمونه گیری آن تصادفی طبقه ای بود. نمونه پژوهش 250 نفر و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss 13.0 انجام پذیرفت.

یافته ها: بین میزان تحصیلات و بعد خانوار، متوسط درآمد ماهیانه خانوار و میزان سازگاری اختلاف معنی داری وجود داشت (p<0.001). افراد در بعد فیزیولوژیکی برحسب چگونگی انجام فعالیت های خود مراقبتی با 152 مورد (61.2 درصد)، رفتارهای بهداشتی سلامتی و حفاظت در برابر عوامل خطر آفرین با 212 مورد (84.8 درصد)، از سازگاری در حد متوسط برخوردار بودند. 206 مورد (82.4 درصد) در بعد درک از خود، سازگاری متوسطی داشتند. در حالی که 109 مورد (43.6 درصد) در بعد استقلال/وابستگی، سازگاری کمی را اذعان نمودند. 224 مورد (89.6 درصد) در بعد ایفای نقش، سازگاری در حد متوسط داشتند. میزان سازگاری بر اساس ابعاد چهارگانه فیزیولوژیک، خودپنداری، ایفای نقش و استقلال/ وابستگی معنی دار بود

نتیجه گیری: این مطالعه نمایانگر ارزش استفاده از نظریه پرستاری به عنوان یک چارچوب سازمان یافته برای ارزیابی تجارب زندگی در زنان مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب است و. بکارگیری آن می تواند در راستای سازگاری بهتر انسان با تغییرات بوجود آمده در وضعیت سلامتی وی کمک نماید.