بررسی پایایی نسخه فارسی مقیاس سنجش شدت خستگی در افراد مبتلا به مولتیپل اسکروزیس

هدف: پژوهش حاضر با هدف فراهم سازی ابزاری پایا به زبان فارسی جهت سنجش شدت خستگی در افراد مبتلا به مولتیپل اسکروزیس از طریق ترجمه و معادل سازی پرسشنامه «مقیاس سنجش شدت خستگی» به زبان فارسی و بررسی پایایی آن انجام شد.

روش بررسی: تحقیق حاضر یک مطالعه غیر تجربی از نوع متدولوژیک و اعتبارسنجی می باشد. پرسشنامه «مقیاس سنجش شدت خستگی» طی سه مرحله طبق روش بین المللی ارزیابی کیفیت زندگی به زبان فارسی ترجمه و معادل سازی شد و برای بررسی تکرارپذیری، در دو نوبت با فاصله حداکثر 3 هفته در اختیار 20 بیمار (15 زن و 15 مرد) فارسی زبان که طبق تشخیص پزشک بتلا به مولتیپل اسکروزیس بوده و از سال 1380 تا 1386 جهت دریافت خدمات پزشکی و توانبخشی به کلینیک سینا مراجعه کرده بودند قرار گرفت. روش نمونه گیری به صورت ساده بود. داده های بدست آمده از لحاظ تکرارپذیری در دفعات آزمون و همخوانی درونی آیتم ها، از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی پیرسون و همبستگی درون طبقه ای تحت تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.

یافته ها: همخوانی درونی آیتم های پرسشنامه «مقیاس سنجش خستگی» با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برابر 0.96 بود که نشان می دهد آیتم های مقیاس فوق یک مفهوم را ارزیابی می کنند. آزمون ضریب همبستگی درون طبقه ای (icc) که برای بررسی تکرارپذیری نسبی نسخه فارسی پرسشنامه «مقیاس سنجش شدت خستگی» در دفعات آزمون به کار رفته بود محاسبه و برابر 0.93 به دست امد که تکرارپذیری خوب نسخه فارسی پرسشنامه «مقیاس سنجش شدت خستگی» را نشان می دهد.

نتیجه گیری: پرسشنامه «مقیاس سنجش شدت خستگی» از تکرارپذیری بالایی برخوردار است و می توان با استفاده از آن میزان شدت خستگی و تاثیر درمان های مختلف را روی افراد مبتلا به مولتیپل اسکروزیس بررسی نمود.