تعیین شیوع الکتروفیزیولوژیک آناستوموز مارتین گروبا در افراد نرمال

روش  بررسی: مطالعه در یک گروه 106 نفری (212 دست) که از نظر اعصاب محیطی دست ها کاملا سالم بودند، انجام شد و افراد دارای بیماری های cts، نوروپاتی اولنار و پلی نوروپاتی از مطالعه حذف شدند. تحریک supramaximal روی اعصاب مدیان و اولنار در قسمت های پروگزیمال و دیستال داده شده و camp از عضلات f.d.i ,a.d.m ,a.p.b ثبت شد. معیارهای تشخیصی آناستوموز مارتین گروبا: 1- ارتفاع موج camp از عضله a.p.b و تحریک مدیان در قسمت پروگزیمال دیستال 2- ارتفاع موج camp از عضله a.d.m و  تحریک اولنار در قسمت دیستال> پروگزیمال. 3- ثبت negative camp از عضلات f.d.i و یا a.d.m و با تحریک عصب مدیان در آرنج.

یافته ها: در این مطالعه 212 بازو (50 درصد راست و 50 درصد چپ) مورد بررسی قرار گرفت متوسط سنی بیماران 26 سال بود و شامل محدوده ای بین 15 تا 45 سال می شد و 52 نفر از بیماران زن بودند. 11 نفر از 106 بیمار مورد مطالعه بر اساس معیارهای تشخیصی دارای آناستوموز بودند که شیوع 10.3 درصد را شامل می شود. نسبت زن به مرد نیز 7.4 می باشد.

نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه شیوع آناستوموز حدودا 10 درصد است در حالیکه در آخرین مطالعات دیگر شیوع آن 34-31 درصد گزارش شده است که برای اثبات آن لازم است مطالعات دیگری در سطح وسیع تری از جامعه به انجام برسد.