ارزیابی تاثیر طول لوله های فورپولینگ در کاهش نشست تونل

امروزه رشد روزافزون توسعه شهری منجر به افزایش تقاضا جهت ساخت تونل هائی از قبیل تونل مترو، تونل راه شهری، تونل آب و فاضلاب و تونل خطوط مخابراتی شده است. این تونل ها معمولا عمق زیادی نداشته و بدلیل اینکه ساختار زمین در اعماق سطحی معمولا از خاک نرم و یا سنگ ضعیف تشکیل شده است، این تونل ها اکثرا توسط ماشین های حفار سپردار و یا توسط روش های مرسوم تونلسازی مانند روش اتریشی به همراه استفاده از تکنیک های کمکی پایدارسازی و بهسازی زمین ساخته می شوند. مسلح سازی با استفاده از لوله های فورپولینگ یکی از انواع روش های پایدارسازی تونل جهت بهبود پایداری آن پیش از حفاری می باشد. در این روش لوله های فورپولینگ در گمانه های حفر شده در سینه کار فرو برده شده و سپس درون لوله ها تزریق دوغاب انجام می پذیرد. این کار باعث تشکیل قوسی مسلح در تاج تونل می شود که مشخصات ژئوتکنیکی و در نتیجه پایداری آن ناحیه از خاک را تقویت می کند. در مطالعه حاضر با استفاده از مدلسازی عددی سه بعدی در نرم افزار اجزا محدود abaqus تاثیر طول لوله در کاهش نشست تونل بررسی گردید و مشخص شد که با انتخاب طول به مقدار بهینه آن که در حدود یک و نیم برابر اندازه قطر تونل می باشد مقادیر نشست کاهش بیشتری می یابد.