تاثیر فلپ جابه جا شونده تاجی در درمان تحلیل لثه کلاس یک میلر در دندان های تک ریشه ای

هدف: مطالعه به منظور بررسی تاثیر فلپ جابه جا شونده تاجی در درمان تحلیل لثه کلاس یک میلر انجام شد.

مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی بر روی 20 دندان دارای تحلیل لثه کلاس یک میلر با حداقل 2 میلی متر ارتفاع تحلیل در سال 1381 در دانشکده دندان پزشکی دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. درمان پریودنتال و جراحی caf بر روی دندان های دارای تحلیل لثه تمام بیماران انجام شد. 3 ماه بعد، اثر جراحی بر روی شاخص ها به کمک پروب ویلیامز، پرگار و کولیس و سطح آن به روش جدید با استفاده از نرم افزار اتوکد، استنت آکریلی و 5 نقطه حاشیه لثه محاسبه شد. تغییرات هر یک از شاخص های 5 گانه داخل هر گروه به صورت مقایسه قبل و بعد با آزمون تی زوجی تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: تحقیق روی 2 زن و مرد در سنین 12.25±43.14 انجام شد. میزان کاهش ارتفاع تحلیل 0.82±2.39 میلی متر (60.8%) و میزان کاهش عرض تحلیل 2±2.1 میلی متر (43.7%) بود. حد چسبندگی بالینی به میزان 0.9±2.63 میلی متر (51%) بهبود (gain) یافت و سطح پوشش یافته ریشه 7±10.4 میلی متر مربع بود. تغییر تمام شاخص های ذکر شده داخل گروه ها (قبل و بعد از عمل جراحی) معنی دار بود. 55% دندان ها با روش caf بیش از 12.5 میلی متر مربع (دو سوم بیش ترین مقدار) پوشش یافتند.

نتیجه گیری: جراحی caf به عنوان روشی ساده، کم هزینه و با درد و ناراحتی اندک بعد از عمل جهت درمان تحلیل لثه کلاس یک میلر در دندان های تک ریشه ای توصیه می شود.