تظاهرات دهانی و تغییرات بزاقی در مبتلایان به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه

زمینه: تغییرات بزاقی در مبتلایان به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه که تحت درمان با همودیالیز هستند، زمینه ساز بروز مشکلات دهانی-دندانی است.

هدف: مطالعه به منظور تعیین تظاهرات دهانی و تغییرات بیوشیمیایی بزاق در بیماران نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی بر روی 20 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه تحت درمان همودیالیز بیمارستان بوعلی سینای قزوین و 20 فرد سالم داوطلب به عنوان گروه شاهد انجام شد. برای تمام افراد آزمایش اوره، ph و کلسیم بزاق انجام شد. رنگ پریدگی پوست و مخاط، شکایت از خشکی دهان، بوی بد دهان، التهاب دهان اورمیک، تغییرات حس چشایی و پرتونگاری پانورامیک نیز در دو گروه بررسی و داده ها با آزمون های آماری تی و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین سطح اوره بزاق در گروه بیمار 20.02±48.7 میلی گرم در دسی لیتر و در گروه شاهد 6.39±14.85 میلی گرم در دسی لیتر بود که اختلاف آماری معنی داری را نشان داد (p<0.05). میانگین ph بزاق بیماران (0.94±7.9) با گروه شاهد (0.45±6.64) از لحاظ آماری اختلاف آماری معنی دار داشت (p<0.05). مقایسه کلسیم بزاق این دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت. 95% بیماران رنگ پریدگی پوست و مخاط داشتند، ولی گروه شاهد فاقد آن بودند. 80% بیماران از خشکی دهان شکایت داشتند، اما هیچ کس در گروه شاهد از خشکی دهان شکایت نداشت. در مقایسه بوی بد دهان و التهاب دهان نیز بین دو گروه اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد (p<0.05).

نتیجه گیری: نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه می تواند باعث افزایش سطح اوره و ph بزاق، خشکی دهان، رنگ پریدگی مخاط، بوی بد دهان و التهاب دهان شود.