ایمنی و تأثیر استنت گذاری در انسداد بدخیم مری: یک مطالعه آینده نگر

سابقه و هدف: روش های تسکین دهنده در سرطان مری جهت حفظ عمل بلع در بیشتر موارد بر عمل های جراحی ماژور ارجح می باشد. هدف این مطالعه آینده نگر کسب اطلاعات بیشتر درباره تکنیک های درمانی، عوارض و طول عمر در بیماران مبتلا به انسداد بدخیم مری که تحت درمان تسکین دهنده با استنت های فلزی خود باز شونده (sems) با استفاده از آندوسکوپ قرار گرفته اند، می باشد.

روش بررسی: بیماران مبتلا به انسداد مری ثانویه به بدخیمی در فاصله مهر سال 1383 و مرداد سال 1384 که در آنها استنت  sems با هدایت فلوئوروسکوپ قرار داده شده بود، بررسی شدند. در همه موارد، تومور غیرقابل برداشت و بیماری در مرحله iii یا iv بود. همه بیماران دچار آفاژی یا دیسفاژی شدید به مایعات و بزاق دهان بودند و به همین علت استنت گذاری اندیکاسیون یافته بود. پیگیری در مدت 1 تا 10 ماه بوسیله معاینات فیزیکی و بررسی های آزمایشگاهی انجام شد. میزان رهایی از نشانه ها، میزان طول عمر و عوارض با استفاده از آزمون رتبه بندی علامت دار ویلکاکسون و آزمون t-test تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: در مدت مطالعه 22 استنت sems با هدایت فلوئوروسکوپ در 19 بیمار (13 مرد، 6 زن با میانگین سنی 12.6±65.5 سال) قرار داده شد. میزان موفقیت تکنیکی 100% بود. در هفته اول، نمره دیسفاژی از 0.6±3.6 به (p=0.0001) 2.1±0.8 و نمره اشتها از 0.6±1.6 به (p=0.058) 1.9±0.7  بهبود یافت. این نمرات در ماه اول پس از استنت گذاری به ترتیب به (p=0.070) 2.1±0.7 ,(p=0.001) 1.7±0.6 بهبود یافتند. در دو بیمار (10.5%) عوارض زودرس اصلی شامل درد شدید بوجود آمد. هشت بیمار (42.1%) فوت کردند. میزان طول عمر برای 3، 6 و 9 ماه به ترتیب 68.4%، 63.2% و 57.9% بود.

نتیجه گیری: نتایج ما نشان داد قراردهی استنت های فلزی خودبازشونده یک روش ساده، سریع، ایمن و مؤثر در تسکین کارسینوم انسدادی مری بوده و قراردهی آن می تواند به طور مؤثر دیسفاژی را تسکین بخشد.