تعمیر، تقویت و بهسازی سازه های بتنی

بر اساس گزارش aci224.1r-07 انجمن بتن آمریکا شکل گیری ترک در سازه های بتنی دلایل مختلفی دارد و اثرات آن فقط به صورت ظاهری یا کاهش قابل توجه ظرفیت باربری و یا عدم دوام سازه بروز می نماید. روش ها و مصالح مصرفی جهت ترمیم ترک انواع مختلفی دارند که با توجه به ارزیابی های انجام شده از ترک بر اساس گزارش aci224.1r-07 و مطالب ذکر شده در گزارش aci546.3r-06 با موضوع "راهنمای انتخاب مصالح جهت ترمیم بتن" انتخاب خواهند شد. پس از ترمیم ترک بتن، راهکارهای مختلفی در مورد کنترل کیفیت مصالح مصرفی وجود دارد، اما اکثر راهکارهای مربوط به کنترل پرشدگی ترک ها، از نوع آزمون های مخرب هستند و در بعضی موارد غیرممکن می باشند. در این تحقیق پس از بررسی علل شکل گیری ترک، راهکارها و مصالح مورد نیاز جهت ترمیم با استفاده از مطالب ذکر شده در استاندارد  astm c 597و با توجه به تفاوت سرعت موج در محیط های با چگالی مختلف، به تعیین عمق ترک، کیفیت پرشدگی بتن و قیاس آن با بتن سالم می پردازیم. در روند انجام آزمایشات ابتدا در حین ساخت فضای خالی عمدی داخل بتن تعبیه شده، سپس فضای خالی ایجاد شده با بکارگیری روش های مرسوم ذکر شده در گزارش aci224.1r-07 (تزریق رزین اپوکسی، تزریق گروت، شکافتن و پر کردن) با هدف بازگردانی ظرفیت باربری پر شده اند. در نهایت با مقایسه سرعت موج در بتن شاهد با بتن های ترمیم شده و تفسیر نتایج حاصل از آزمون غیرمخرب فراصوتی، محدوده کنترل پرشدگی ترک ها با استفاده از روش غیرمخرب تعیین شده است.