ارزیابی ایمونوهیستوشیمی توزیع بافتی گلوتاتیون s-ترانسفراز در اپی تلیوم راه هوایی

اهداف: سولفورموستارد یک سلاح جنگی شناخته شده است که در جنگ تحمیلی علیه ایران مورد استفاده قرار گرفته است. سولفورموستارد می تواند آسیب های متعددی را در ارگان های مختلف مثل پوست و دستگاه تنفسی ایجاد نماید. در حال حاضر بیش از 40 هزار مصدوم شیمیایی به جا مانده از جنگ تحمیلی از بیماری مزمن انسدادی تنفسی ناشی از گاز خردل رنج می برند. این ترکیب سبب تولید رادیکال های آزاد اکسیژن و ایجاد استرس اکسیداتیو می شود. تاثیرات مضر رادیکال های آزاد اکسیژن اغلب توسط ترکیبات آنتی اکسیدان تعدیل می شود. گلوتاتیون s- ترانسفرازها در بسیاری از عملکردهای سلولی دخالت دارند و مهم ترین ویژگیشان کارکرد آنها به عنوان تعدیل کننده استرس های اکسیداتیو در سیستم تنفسی است. این مطالعه با میزان بیان هدف بررسی این آنتی اکسیدان که احتمالا نقش مهمی در حفاظت سلول های اپی تلیوم جدار راه هوایی دارد، به انجام رسید.

مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که بر روی 12 نمونه بیوپسی راه هوایی از 8 مصدوم شیمیایی و 4 نمونه شاهد در سال 1388 انجام شد، از نمونه ها پس از تثبیت در پارافورمالدئید توسط کرایواستات برش های 20 میکرونی تهیه و میزان بیان مولکول gstp1 به روش ایمونوهیستوشیمی در نمونه های تجربی و کنترل بررسی و مقایسه شد.

یافته ها: مولکول gstp1 در لایه اپی تلیال راه هوایی نمونه های کنترل با شدت بیان شد، در حالی که هیچ گونه عکس العملی نسبت به آنتی بادی فوق در نمونه های مصدومان شیمیایی به چشم نخورد.

نتیجه گیری: مولکول gstp1 نقش مهمی در حفاظتی سلول علیه استرس های اکسیداتیو از جمله مسمومیت با سولفورموستارد ایفا می کند. کاهش این دسته از آنزیم ها ممکن است دلیلی برای پیشرفت و تداوم بیماری مزمن انسدادی ریوی در مصدومان شیمیایی باشد.