بررسی اثر شفاف سازی پراکسید هیدروژن بر روی عضلات دیواره خلفی تنه به همراه نخاع و بصل النخاع قبل از پلاستینیشن

هدف: یکی از مشکلاتی که درعمل پلاستینیشن بافتها ممکن است وجود داشته باشد تیرگی رنگ بافت قبل یا در حین عمل پلاستینیشن است که بافت پلاستینه ایجاد شده تیره و عملا غیر قابل استفاده است. برای رفع این مشکل ما به اثر شفاف سازی بافت بوسیله آب اکسیژنه قبل از پلاستی نیشن بررسی شد.

مواد و روشها: پس از تهیه یک جسد انسانی برای پلاستینیشن به ترتیب مراحل تشریح، آبگیری و چربی گیری را انجام شد. در این تحقیق پس از به دست آوردن بهترین غلظت و زمان به کارگیری آب آکسیژنه (16.6% در 6ساعت) برای شفاف سازی، شفاف سازی نمونه اصلی را انجام گرفت و پس از آن اشباع تحت فشار و پرداخت انجام شد. در نهایت نمونه ساخته شده با نمونه استاندارد مقایسه شد.

یافته ها: نمونه تهیه شده از نظر رنگ و حفظ شکل ظاهری با نمونه اصلی (نمونه ساختهایدلبرگ آلمان) مقایسه شد و تفاوتی بین نمونه ها مشاهده نشد. قطعه پلاستینه تولید شده در آزمایشگاه فیزیک پزشکی توسط دستگاه اونیورسال (england universal test dartec) با نمونه استاندارد از نظر استحکام و انعطاف پذیری مقایسه شد که پس از بررسی آماری مقادیر عددی مربوط به کمیتهای اندازه گیری شده توسط نرم افزار spss اختلاف معنی داری بین مقادیر عددی مشاهده نشد (p>0.05, se=-0.382±-0.460).

نتیجه گیری: نمونه تولید شده، خشک، قابل انعطاف، غیر سمی بوده، رنگ و شکل اصلی خود را حفظ نموده بود. نمونه های پلاستینه اجازه مطالعه و آموزش توپوگرافی صحیح را از موقعیتهای درست آناتومیک فراهم می نماید و برای مطالعه بهتر و آسانتر قطعات مرطوب که دارای رنگ تیره هستند، شفاف سازی با آب اکسیژنه و پلاستینه نمودن آنها پیشنهاد می شود.