تأثیر غلظت سرم fbs بر انجماد سلول های اسپرماتوگونیای جداشده از موش نابالغ به روش macs

هدف: جداسازی سلول های اسپرماتوگونیا از موش نابالغ nmri (national medical research institute) با روش جداسازی مغناطیسی سلولی و بررسی تأثیر غلظتfbs(fetal bovine serum)  بر میزان زنده ماندن این سلول ها پس از انجماد. مواد و روش ها: بیضه جدا شده از موش های 6 روزه نژاد nmri ابتدا در دو محیط آنزیمی مختلف قرار داده شد. ابتدا 8 تا 9 دقیقه در محیط اول حاوی آنزیم های کلاژناز، تریپسین و dnasei و پس از شستشو با محیط (dulbecco’s modified eagle medium: dmem/f12 nutrient mixture f-12) به مدت 10 تا 12 دقیقه در محیط دوم حاوی آنزیم های کلاژناز، تریپسین،dnasei ، هیالورونیداز و edta (ethylene diamine tetra acetic acide) قرار گرفت. سپس سوسپانسیون منفرد سلولی به دست آمد. در مرحله بعد سلول ها با استفاده از روش جداسازی  (magnetic activated cell sorting) macsجدا شدند. سپس درصد خلوص این سلول ها به وسیله فلوسایتومتری مشخص شد. در مرحله انجماد، سلول ها به وسیله محیط های انجمادی حاوی محیط ksom(potassium simplex optimized medium) به علاوه 10 درصدdmso  (dimethyl sulfoxide) تکمیل شده با 3 غلظت مختلف 50،60 و 70 درصد از fbs منجمد شد که به ترتیب گروه اول، دوم و سوم نام گرفت. یافته ها: میزان زنده ماندن سلول ها پس از تیمار آنزیمی 91.66±0.60 درصد و بعد از جداسازی به روش 95.25±0.33, macs درصد و میزان خلوص سلول های جداسازی شده 93.79±2.20 درصد بود. میزان زنده ماندن سلول ها پس از انجماد، در گروه اول 39.09±0.15 درصد و و در گروه دوم 85.55±6.89 درصد و در گروه سوم 90.29±1.38 درصد بود. این میزان بین گروه اول با گروه های دوم و سوم اختلاف معنی داری نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که افزایش دما زمان هضم بافت بیضه را در محیط آنزیمی کاهش می دهد. با استفاده از آنتی بادی α6 اینتگرین و دانه های مغناطیسی dynabead میزان بیشتری از سلول ها زنده مانده و با درجه خلوص بالاتری جدا می شوند. همچنین بقای سلول ها در محیط انجمادی حاوی 60 الی 70 درصد fbs افزایش می یابد.