بررسی اثر هپاتوتوکسیک استات سرب بر بافت کبدی خرگوش سفید نژاد نیوزلندی

مقدمه: سرب یکی از فلزهای پرمصرف از زمان های بسیار قدیم است و در حال حاضر نیز کاربرد بسیار وسیعی در صنایع مختلف دارد. مقدار اندک سرب هم سمی است، به گونه ای که سبب بروز اثر سوء فراوان بر ساختار بیوشیمی، فیزیولوژی شده و حتی سبب بروز اختلال رفتاری می شود. مطالعات نشان داده است که سرب بر بافت های مختلف از جمله دستگاه عصبی، بافت های خونی، دستگاه گردش خون و کلیه و دستگاه تولید مثل اثر دارد.

هدف: بررسی میزان آسیب هپاتوسیت ها در سطح میکروسکوپ الکترونی و نوری پس از مصرف استات سرب

مواد و روش ها: در این مطالعه از خرگوش نر سفید نژاد نیوزلند استفاده شد. خرگوش ها به دو گروه مطالعه (n=10) و کنترل (n=10) تقسیم شدند. به گروه مطالعه 6.5 mg/kg استات سرب به صورت داخل صفاقی روزانه به مدت 7 هفته به عنوان فاز مزمن و به گروه کنترل نیز به همان مقدار و مدت، آب دوبار تقطیر شده تزرریق شد. بعد از این مدت از باف کبد خرگوش ها نمونه برداری شد و آماده سازی بافتی برای میکروسکوپ نوری و الکترونی به روش استاندارد صورت گرفت. سپس بررسی کمی و کیفی (موفورلوژی و مورفومتری) بر تصویر بدست آمده انجام و نتایج کمی با آنالیز آماری ارزیابی شد.

نتایج: هپاتوسیت های گروه مطالعه در مقایسه با گروه کنترل، میتوکندری های واکوئلیزه، شبکه اندوپلاسمی خشن دژنره و هسته هتروکروماتین داشتند و میانگین طول متوسط قطر لبول های کبدی کاهش نشان می داد (p≤0.05).

نتیجه گیری: بررسی کمی و کیفی در فاز مزمن نشان داد که استات سرب باعث تغییر واضح در بافت کبد می شود.