سطح پروژسترون سرمی در زنان یائسه مبتلا به احساس خشکی دهان

زمینه و هدف: احساس خشکی دهان یکی از مهم ترین شکایت های بسیاری از افراد مسن به ویژه زنان یائسه است. گرچه مکانیسم دقیق آن همچنان شناخته شده نیست ولی به نظر می رسد که هورمون های جنسی استروئیدی نقشی در فیزیولوژی حفره دهانی داشته باشند. لذا هدف این مطالعه بررسی مقدار پروژسرون سرمی در زنان یائسه مبتلا به خشکی دهان می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه مورد-شاهد هفتاد زن یائسه مراجعه کننده به بخش بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با محدوه سنی 42-78 سال با یا بدون احساس خشکی دهان (35 زن با احساس خشکی دهان به عنوان گروه مورد و 35 نفر زن سالم به عنوان گروه شاهد) شرکت داشتند. شدت خشکی دهان نیز بر اساس پرسشنامه مربوطه محاسبه شد، غلظت سرمی پروژسترون به روش الیزا اندازه گیری گردید و آنالیز آماری  spwarman, student's unpaired t-test مورد استفاده قرار گرفت.

یافته ها: میانگین غلظت سرمی پروژسترون در گروه مورد 10±30 پیکوگرم بر میلی لیتر به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد (171±70, p=0.026) بود. همبستگی منفی بین غلظت سرمی پروژسترون و شدت خشکی دهان مشاهده گردید. (r=0.295 ;p=0.05)

نتیجه گیری: مقدار پروژسترون سرم مبتلایان به احساس خشکی دهان در مقایسه با زنان یائسه بدون احساس خشکی دهان کم بوده و پروژسترون در بروز علائم خشکی دهان نقش دارد.