مقایسه استحکام باند عوامل اتصال دهنده عاجی در دو مقطع تاج و ریشه دندان

زمینه و هدف: بررسی و تأثیرگذاری دو طرفه عوامل اتصال دهنده عاجی و ماده زمینه ای بر جنبه های گوناگون ترمیمهای چسبنده از جمله استحکام باند از مهمترین توجهات می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه استحکام باند برشی سه نوع عامل اتصال دهنده clearfil se-bond, prime & bond nt, excite در دو مقطع تاج و ریشه دندان انسان در شرایط آزمایشگاه می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی شصت دندان پرمولر سالم به دو گروه تصادفی یک و دو تقسیم شد، سطح باکال سی دندان در گروه یک جهت نمایان شدن قسمت میانی عاج در مقطع تاجی حد فاصل dej تا پالپ و سطح پروگزیمال سی دندان در گروه دو جهت نمایان شدن قسمت میانی عاج در مقطع ریشه ای حد فاصل cej تا پالپ توسط دستگاه تریمر برش داده شد. سطوح عاجی نمایان شده برای نزدیکتر شدن به شرایط تراش عاج در دهان و ایجاد لایه اسمیر با فرز الماسی فیشور و تور بین در سه جهت تراش مختصری داده شد. نمونه های مانت شده در آکریل به سه گروه تصادفی ده تایی تقسیم گردید. در گروه (1-1) و (1-2) از عامل اتصال دهنده excite بعد از اچ کردن با اسید فسفریک 35% استفاده شد. در گروه (2-1) و (2-2) از عامل prime & bond nt بعد از اچ کردن با اسید فسفریک 35% استفاده و در گروه (3-1) و (3-2) از clearfil se-bond استفاده گردید، سپس با استفاده از مولدهای پلاستیکی 5×3 میلی متر کامپوزیت z100 به نمو نه ها متصل شد و بعد از یک هفته نگهداری در آب مقطر، میزان استحکام اتصال برشی نمونه ها با سرعت یک میلی متر در دقیقه در دستگاه اینسترون بررسی گردید. از آزمون anova یک طرفه و پس آزمون lsd برای مقایسه این سه گروه در هر مقطع استفاده شد.

یافته ها: در مقاطع تاجی در مقایسه استحکام اتصال بین گروهی میان (1-1) (12.86) و (2-1) (12.96) میزان p.v=0.967 بود و اختلاف آماری معنی دار وجود نداشت، اما بین گروههای p.v=0.001 (12.51) (1-3), (1-1) و بین گروههای p.v=0.001 (1-3), (1-2) بود و اختلاف آماری معنی دار بود. در مقاطع ریشه ای در مقایسه هر سه گروه p.v=0.017 (6.49) (2-2), (11.40) (2-1)، گروههای p.v=0 (19.71) (2-3), (2-1) و گروههای p.v=0 (2-3), (2-2) اختلاف آماری معنی دار بود.

نتیجه گیری: اتصال به عاج چه در ناحیه تاج و چه در ناحیه ریشه با کاربرد عامل اتصال دهنده خود اچ کننده استحکام اتصال بالاتری نسبت به عوامل توتال اچ داشت.