بررسی استحکام باند برشی بین کامپوزیت هیبرید قدیمی و کامپوزیت قابل جریان جدید با استفاده از باندینگ های مختلف

زمینه و هدف: کامپوزیت قابل جریان به دلیل سهولت کاربرد، تنوع در رنگ و طبیعت محافظه کارانه در دندانپزشکی ترمیمی ماده مناسبی جهت تعمیر ترمیمهای کامپوزیتی می باشد. لذا هدف از این مطالعه تعیین استحکام باند برشی بین کامپوزیت هیبرید قدیمی و کامپوزیت قابل جریان جدید با استفاده از عوامل باندینگ ادهز، سینگل باند، پرامپت ال پاپ و بدون استفاده از عامل باندینگ می باشد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، تعداد هشتاد عدد سیلندر آکریلی با حفره استاندارد در وسط آنها تهیه شد. کامپوزیت تتریک سرام در حفره ها قرار داده شد و کیور گردید. سیلندرها به دو گروه چهل تائی تقسیم گردیدند. در گروه اول نمونه ها به مدت یک ماه در آب نگهداری شدند و بعد به طور تصادفی به چهار زیر گروه ده تائی تقسیم شدند. در زیر گروه اول (کنترل) از عامل باندینگ استفاده نگردید و در سه زیر گروه بعدی عوامل باندینگ ذکر شده به کار گرفته شد. سپس روی آن کامپوزیت قابل جریان تتریک فلو قرار گرفت. در گروه دوم همه کارها مشابه گروه اول ولی بدون نگهداری در آب صورت گرفت. پس از آن همه نمونه ها در دستگاه اندازه گیری کشش و فشار آزمایش شدند و یافته های مطالعه با استفاده از آنالیزهای آماری واریانس و lsd و آزمون t غیر زوج مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج حاصل از بررسی استحکام برشی در گروه با گذشت زمان از بالاترین به پایینترین میزان در زیر گروههای مختلف به ترتیب در ادهز، سینگل باند، کنترل و پرامپت ال پاپ مشاهده گردید. بدین ترتیب که بین زیر گروه کنترل با زیر گروههای ادهز و سینگل باند همین طور زیر گروههای ادهز- پرامپت ال پاپ و سینگل باند- پرامپت ال پاپ اختلاف آماری معنی داری ملاحظه گردید و بین زیر گروههای ادهز- سینگل باند و کنترل- پرامپت ال پاپ اختلافی ملاحظه نشد. در گروه بدون گذشت زمان میزان استحکام باند برشی به ترتیب از زیاد به کم در زیر گروههای ادهز، سینگل باند، پرامپت ال پاپ و کنترل بدست آمد و بین زیر گروه کنترل و زیر گروههای ادهز و سینگل باند و زیر گروههای ادهز - پرامپت ال پاپ همین طور سینگل باند – پرامپت ال پاپ اختلاف آماری معنی دار ملاحظه گردید و بین زیر گروههای کنترل – پرامپت ال پاپ همین طور ادهز – سینگل باند اختلافی ملاحظه نشد.

نتیجه گیری: از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که به کارگیری عوامل باندینگ باعث افزایش قابل توجهی در میزان استحکام باند بین کامپوزیت هیبرید قدیمی و کامپوزیت قابل جریان جدید می گردد.