شیوع انواع اختلالات پاسچرال شانه در دانش آموزان 10-12 ساله دبستانی شهر زاهدان

زمینه و هدف: اختلال های پاسچرال نواحی کتف و شانه، زمینه را برای ایجاد دردهای مزمن فراهم می کند. خطر ایجاد پاسچرهای غیرطبیعی در دانش آموزان دبستانی که در حال رشد هستند، به دلیل وضعیت های نادرست شایع می باشد. برای تدوین سیاست های مناسب جهت پیشگیری از این اختلال ها، داشتن اطلاعات دقیق در مورد این وضعیت ها ضروری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع انواع اختلال های پاسچرال شانه در دانش آموزان 10-12 ساله دبستانی شهر زاهدان انجام شد.

روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که در سال 1384 و در شهر زاهدان انجام شد، 153 دانش آموز دبستانی با دامنه سنی 10-12 سال از طریق نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت اندازه گیری تراز شانه ها از صفحه شطرنجی با خانه های یک سانتیمتری و در مورد جلو آمدن شانه ها نیز از صفحه شطرنجی که وسط آن خط قرمزی رسم شده بود، استفاده گردید. برای بررسی تقارن کتف، فاصله زاویه تحتانی آن تا هفتمین مهره پشتی با استفاده از تست کیبلر در زوایای صفر، 45 و 90 درجه ابداکسیون بازو اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون های آماری توصیفی، x² و نیز آزمون دقیق فیشر در سطح معنی داری p≤0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: سطح شانه غالب (89.7%) دانش آموزان راست دست بالاتر از شانه غیرغالب بود. غالب دانش آموزان دست اختلال تقارن کتف در وضعیت های صفر (p=0.42) و ابداکسیون 90 درجه (p=0.3) بازو وجود نداشت. 56.2% دانش آموزان، شانه گرد داشتند. در 61.6% کودکان 10 ساله، شانه ها نسبت به وضعیت طبیعی جلوتر قرار داشتند (p=0.002). رابطه ای بین فعالیت نوشتاری در منزل (p=0.92) و مدرسه (p=0.81) با جلو آمدن شانه مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که قرار گرفتن طولانی مدت دانش آموزان دبستانی در وضعیت های غیر طبیعی به دلیل انعطاف پذیری سیستم اسکلتی-عضلانی، منجر به جلو آمدن شانه ها می شود؛ همچنین نتایج این مطالعه آموزش وضعیت های صحیح برای حمل کیف و وضعیت صحیح نوشتاری برای جلوگیری از اختلال های پاسچرال شانه را تایید می کنند.