بررسی مقایسه ای درجه حرارت داخل مثانه ای و درجه حرارت زیربغل، مقعدی و دهانی در بیماران پیوند کلیه

زمینه و هدف: بیماران تحت عمل پیوند کلیه، به علت مصرف داروهای سرکوب گر سیستم ایمنی، مستعد عفونت های مختلف می شوند. با توجه به این که تب، یکی از علائم شاخص عفونت می باشد، اندازه گیری درجه حرارت به شکل مداوم اهمیت زیادی در این بیماران دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مقایسه ای درجه حرارت داخل مثانه ای و درجه حرارت زیربغل، مقعدی و دهانی در بیماران پیوند کلیه انجام شد.

روش تحقیق: در این مطالعه مشاهده ای-تحلیلی، 20 بیمار تحت پیوند کلیه که در بخش پیوند کلیه بیمارستان قائم مشهد بستری بودند، انتخاب شدند. درجه حرارت دهانی، زیربغلی و داخل مقعدی هر 12 ساعت از روز بعد از انجام پیوند تا چهار روز پس از عمل اندازه گیری و در پرسشنامه ثبت گردید. با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون های تی، پیرسون و anova در سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج آزمون anova نشان داد که بین چهار روش اندازه گیری درجه حرارت در چهار روز بعد از عمل اختلاف معنی داری وجود دارد (p=0.001)؛ اما آزمون پیرسون بیانگر وجود یک ارتباط خطر و مستقیم قوی بین روش اندازه گیری درجه حرارت داخل مثانه ای و سه روش بود (عدد پیرسون 1+ و یا بسیار نزدیک به یک می باشد).

نتیجه گیری: این تحقیق نشان می دهد که با وجود اختلاف معنی دار آماری بین درجه حرارت داخل مثانه ای با سه روش دیگر اندازه گیری، به علت وجود هماهنگی و ارتباط مستقیم خطی آنها می توان از درجه حرارت داخل مثانه ای به عنوان معیار مناسب جهت اندازه گیری های دمای بدن استفاده کرد.