تحلیل سطح انتقال و اشتراک دانش در مراکز تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی ایران

با توجه به اهمیت انتقال نتایج پژوهش ها به مخاطبین، این مطالعه در نظر دارد سطح انتقال و اشتراک دانش را در مراکز تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی ایران تحلیل نماید. این پژوهش از نوع کاربردی می باشد که به صورت پیمایشی توصیفی و مقطعی انجام شده است. ابزار این تحقیق پرسشنامه استاندارد "خودارزیابی سازمان های تولید کننده دانش" بوده که توسط نجات و همکاران (1387) تهیه و روایی و پایایی آن تایید شده است. ابزار مورد استفاده از 50 گویه در 4 بخش شامل سوال پژوهش، تولید دانش، انتقال دانش و ترویج استفاده از پژوهش تشکیل شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه مراکز تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی ایران شامل 34 مرکز بود که فقط 23 مرکز حاضر به تکمیل پرسشنامه ها شدند. سپس داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss تحلیل گردید. سطح انتقال و اشتراک دانش در این مراکز در حد نسبتا مطلوبی قرار دارد. بر اساس شاخص های آماری بدست آمده می توان گفت توانایی این مراکز در حیطه سوال پژوهش در حد متوسط رو به بالا است. همچنین قابلیت این مراکز در حیطه تولید دانش در حد بالا و در حیطه انتقال دانش در حد متوسط رو به بالا می باشد. نتایج این مطالعه نشان داد مراکز مذکور در حیطه ترویج استفاده از پژوهش در سطح متوسط رو به پایین قرار دارند. آشنایی محققین با انتقال و اشتراک دانش، ایجاد انگیزه در آنها، جذب منابع خارج سازمانی و ایجاد فضای مناسب پژوهشی، ایجاد تغییر در فرآیند ارسال پیام برای تصمیم گیرندگان در جهت پیگیری نتایج تحقیقات، فرهنگ سازمانی و ساختار سازمانی از دیگر عوامل موثر در افزایش سطح انتقال و اشتراک دانش در مراکز تحقیقاتی می باشد.