بازساخت هسته تاریخی شهر در رونق گردشگری شهری در ایران (نمونه موردی شهر تاریخی بلقیس اسفراین در خراسان شمالی)

وجه اشتراک غالب شهرهای ایرانی، دیرینه کهن، اصالت تاریخی-فرهنگی و اسلوب های ممتاز شهرسازی و معماری سازگار با محیط طبیعی و فرهنگی آنهاست. در گذر تحولات عصر مدرن، از بسیاری از این شهرها، جز ویرانه هایی مهجور در کنار شهرهای معاصر چیزی بر جای نمانده است. محوطه تاریخی شهر بلقیس و قلعه عظیم آن که در فاصله 3 کیلومتری شهر اسفراین قرار دارد و پس از ارگ بم دومین بنای خشتی و گلی ایران محسوب می شود؛ از جمله این شهرهای تاریخی ست. هدف این مقاله تحلیل فضایی-کالبدی این شهر تاریخی، نقش و جایگاه مرمت و نوسازی شهر تاریخی در رونق اقتصاد گردشگری شهر اسفراین و منطقه شمال خراسان، تبیین ضرورت بازنده سازی آن به عنوان بخشی پراهمیت از بنیان های هویت شهری اسفراین، در خراسان شمالی است. چارچوب روش شناسی این مقاله بر تشریح مدل شهرهای چند هسته ای (پالیسنتریک) با تاکید بر هسته های تاریخی، و نگاه به بافت تاریخی شهر بلقیس به عنوان یک هسته برخوردار از ظرفیت بالای گردشگرپذیری در آینده شهر اسفراین مبتنی است. نتایج نشان داد که صرفنظر از پاسداشت سرمایه های تاریخی ملی، منطقه ای و شهری در بازسازی این شهر تاریخی، می توانن از رونق اقتصاد گردشگری متاثر از آن، در بازساخت و توسعه اقتصاد شهر اسفراین نیز بهره جست.