بررسی ارتباط شرایط اقلیمی با روند گردشگری سالانه در شهر شیراز با شاخص tci

اقلیم عامل مهمی در توسعه بخش گردشگری می باشد، یک اقلیم مناسب می تواند پاسخ های مثبت گردشگران را در پی داشته باشد و گردشگران نیز برنامه سفر خود را با توجه به شرایط اقلیمی و جوی مقصد موردنظر طرح ریزی می کنند. این تحقیق به منظور بررسی ارتباط بین شرایط آب و هوایی با روند گردشگری در شهر شیراز انجام شده است. برای انجام این تحقیق از داده های هواشناسی ایستگاه سینوپتیک، شهر شیراز در یک دوره آمار ی 15 ساله (1990-2005) استفاده شده است. روش مورد استفاده در این تحقیق شاخص اقلیمی گردشگری (tci) بوده است. نتایج این تحقیق نشان داد، ماه های فصل سرد سال (ژانویه، فوریه و دسامبر) به دلیل بارش باران و برف و افت دما شرایط نامطلوبی را برای گردشگری در این شهرستان دارند. و ماه های (ماری، اوریل، می، جون، جولای، آگوست، سپتامبر، اکتبر و نوامبر) به دلیل تعدیل شرایط دمایی و بارندگی کم بهترین شرایط را برای گردشگری دارند. این پژوهش از نوع اسنادی-تحلیلی می باشد و ضمن بهره گیری از منابع کتابخانه ای به بررسی عملکرد فرآیندهای مذکور در این زمینه پرداخته شده است. طبق نتایج این تحقیق بین تعداد مسافران و میانگین دمای هوا، ساعات آفتابی و وزش باد رابطه مستقیم و مثبتی وجود دارد و بین تعداد مسافران و بارش باران و برف به دلیل اثر منفی رابطه معکوس وجود دارد و با افزایش بارش، تعداد مسافران کاهش پیدا می کند.