گردشگری از منظر کلام الله قرآن مجید، احادیث و روایات

گردشگری از آن به عنوان "صنعت توریسم" یاد می شود، موضوع تازه ای نیست بلکه از دیرباز و از روزی که انسان پا به عرصه وجود گذاشت موجودی مهاجر، زائر یا جهانگرد بوده است. پژوهش در تاریخ روابط اسلام با دیگر امت ها و ادیان نشان از آن است که گردشگری و سیر و سیاحت در سیره معصومین نیز جایگاه ویژه ای داشته است. اولیاء الهی و پیامبران از حضرت آدم تا پیامبر خاتم (ص) مسافرت های مختلفی را به دلایل متعدد انجام داده اند که نتیجه این مسافرت ها تحولی عظیم و بهبود اعتقادی را برای جوامع به ارمغان آورده است. سیاحت در فرهنگ اسلامی نه فقط برای تفریح است بلکه برای رسیدن به ژرفای حقایق و فزونی اطلاع از پیشینیان و باورهای دینی انسان می باشد. در روایات متعدد تاکید بر زیارت انبیاء و ائمه اطهار شده است و در اسلام اعتقاد بر این است که انبیاء الهی و امامان معصوم بر گردن دوستان و پیروان خود عهد و پیمانی دارند که هرگز جدا نمی شود و این عهد زمانی به کمال می رسد که آرامگاه امام خود را زیارت کنند. گردشگری دینی مبتنی بر ادای فریضه های دینی از طریق اماکن مذهبی و بقاع متبرکه است، زیارت قبور مطهر و پاک پیشوایان دینی موجب افزایش ایمان و سبب تقویت و تکامل روح انسان و علاوه بر آن موجب ازدیاد گرایش مسلمانان به آثار اسلامی می شود.