باغها هویتی گم شده در کوچه پس کوچه های ایران

چشم که بچرخانیم، نه رنگی از شکوه معماری گذشته امان می بینیم نه نشانی از دیوارهای کاهگلی باغها، باغهای کشورمان سال هاست که معماری گذشته اش را از یاد برده است. در این پژوهش سعی بر این داریم یک بار دیگر، باغها را به چالش بکشیم. اصولش را یادآور شویم، و الگوهای گمشده باغ را در دل ایران بیابیم که کاری بس دشوار پیش رو داریم، انسان کاشف طبیعت و عامل برقراری تداوم و پایداری بقاء و عاملی در تجلی امکانات و استعدادهای نهانی طبیعت شناخته شده و اوست که با تصور در طبیعت، رازهای نهانی خود را آشکار ساخته و گه گاه از چهره به ظاهر خصمانه و شرارت آلودش، زیبایی، صفا و صمیمت می تراود. در این فلسفه روابط انسان و طبیعت به صورت یکپارچه مشاهده می شود و انسان نه جزئی جداشدنی از طبیعت و نه حاکم مافوق آن است. در این نوشتار سعی بر آن است تا با بررسی باغها، یادآور راهکارهای باغ سازی ایرانی در جهت بهبود و احیاء باغها باشیم. روش تحقیق در این پژوهش نوعی روش اسنادی (تحلیل اسناد بر اساس متون، نقشه ها و تصاویر)، کتابخانه ای است و رویکرد توصیفی دارد نتایجش به درک اهمیت باغ سازی در ایران منجر میشود.