بررسی رابطه خلاقیت و خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی

هدف از انجام این پژوهش رابطه خلاقیت و خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان دختر در شهر تهران بود. این مطالعه از نوع همبستگی بود. به منظور انتخاب گروه نمونه، از روش خوشه ای چند مرحله ای  استفاده شد. در بین مناطق آموزش و پرورش تهران، منطقه پنج به صورت تصادفی انتخاب شد. سپس دو مدرسه به صورت تصادفی از بین مدارس این منطقه و از هر مدرسه چهار کلاس انتخاب گردید. در مجموع 114 دانش آموز دختر، نمونه مورد مطالعه این پژوهش را تشکیل دادند. افراد گروه نمونه آزمون های خلاقیت و خودکارآمدی را تکمیل کردند. برای مشخص کردن پیشرفت تحصیلی دانش آموزان معدل کل آنها در سال تحصیلی 93-92 لحاظ شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که 6.9% از واریانس پیشرفت تحصیلی توسط دومتغیر خلاقیت و خودکارآمدی در دانش آموزان دختر تبیین می شود. علاوه بر این، نسبت f محاسبه شده (3.989) در سطح اطمینان 95% معنادار است. نتایج حاکی از این است بین متغیرهای خلاقیت و خودکارآمدی با متغیر پیشرفت تحصیلی همبستگی معنادار وجود دارد. در نتیجه، شواهد برای پذیرش فرضیه اصلی کافی است یعنی بر اساس خلاقیت و خودکارآمدی می توان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کرد.