مقایسه فراوانی و شدت افسردگی در بین بیماران دیابتی

در افسردگی یکی از بیماری های شایع روانپزشکی در جهان می باشد. مطالعات مختلف نشان داه است که دیابت با افزایش خطر اختلالات و علایم روانشناختی همراه بوده و افزایش شیوع افسردگی در بین بیماران دیابتی می شود. فرد افسرده انرژی و انگیزه کافی برای پیگیری درمان دیابت را ندارد که همین امر موجب عدم کنترل بیماری و شدت علایم می شود این مطالعه نوعی مطالعه ی توصیفی-تحلیلی و از نوع مقطعی می باشد که بر روی 384 بیمار دیابتی جهت مقایسه شیوع افسردگی و عوامل موثر بر آن در بیماران دیابتی زن و مرد در شهرستان سراب در سال 1392 صورت گرفت. بیماران از نظر ابتلا به افسردگی توسط آزمون بک مورد ارزیابی قرار گرفتند و پس از تکمیل آن اطلاعات فردی بیماران از قبیل جنس، سن، طول مدت بیماری، میزان تحصیلات، سابقه خانوادگی بیماری و وجود دیابت در رابطه با شیوع افسردگی مورد سنجش قرار گرفت.

نتایج: از 384 نفربیمار 74 نفر (19.27 درصد) مرد و 310 نفر (80.2 درصد) زن بوده اند که شیوع افسردگی در دو گروه 84.5 درصد بود که 87.8 درصد از مردان و 81.8 درصد زنان افسرده بودند که از نظر آماری رابطه بین افسردگی و سطح تحصیلات، سن در مردان و زنان، وضعیت اقتصادی فقط در زنان و توانای جنسی در مردان معنی دار بوده و بین وضعیت تاهل و افسردگی تفاوت معنی داری وجود داشت.

نتیجه گیری: با توجه به شیوع بالای افسردگی در بیماران دیابتی، بررسی و مشاوره روانپزشکی و آموزش روانشناختی برای تشخیص زودرس و تنظیم برنامه های مربوط به پیشگیری و بهبود افسردگی در این بیماران مهم و سودمند می باشد.