بررسی خاصیت آبگریزی پوشش نانوذرات سیلیکای ساخته شده به روش سل- ژل، بر روی دریچه مصنوعی قلب

قلب هر انسان به عنوان یک عضو حیاتی بدن مانند یک پمپ عمل می کند. یک پمپ عضلانی قوی که وظیفه دارد خون پر از اکسیژن را به تمام نقاط بدن برساند. دریچه های قلب به دلایل گوناگون ممکن است به خوبی کار نکنند و ضرورت تعویض دریچه و استفاده از دریچه های مصنوعی قلب را در پی داشته باشند. میزان لخته شدن خون و جذب میکروب بر روی سطح دریچه های مصنوعی قلب یکی از معضلاتی است که همواره جامعه پزشکی با آن مواجه است. در این پژوهش با استفاده از روش سل-ژل، سل نانوذرات سیلیکای اصلاح شده به صورت درجا، تولید شد و خاصیت آبگریزی آن بعد از پوشش دهی این ترکیب بر روی دریچه مصنوعی قلب، مورد بررسی قرار گرفت. هدف از این مطالعه، افزایش خاصیت آبگریزی و بهبود سطح دریچه می باشد. هر چه دریچه قلب، قابلیت آبگریزی بیشتری از خود نشان دهد، میزان لخته شدن خون و جذب میکروب بر روی آن کمتر می شود. اندازه زاویه تماس آب با سطح دریچه پوشش داده شده برابر 120 درجه است که نسبت به حالت اولیه حدودا 2 برابر شده، و چسبندگی پوشش بر روی دریچه با توجه به استانداردastm d 3359  برابر4b  است. نتایج بدست آمده از آنالیز afm، کاهش زبری سطح را نشان می دهد و تصاویر sem بدست آمده از پوشش، تشکیل نانوذرات کروی سیلیس و توزیع یکنواخت آنها را به نمایش می دهد. نتایج حاصل از آنالیز ftir نیز تشکیل نانوذرات سیلیکا و اصلاح سطح آنها به وسیله pots را به خوبی نشان داده است.