ایده های خلاقانه، سازه های توانمند؛ تعامل معماری و سازه در سایه نانوتکنولوژی (بررسی افقهای نوین توانمند سازی بتن بهمراه مطالعات موردی)

از راه یافتن فناوری نوظهور نانو به عرصه مهندسی ساختمان مدت زیادی نمی گذرد. با پیدایش این پدیده در دهه 1990 میلادی، گستره طراحی و ساخت ساختمانها هر روزه شاهد نوآوری های جدیدی در زمینه مصالح کارآراتر و پربازده تر بوده است. کارآیی بیشتر به معنای افزایش مقاومت، شکل پذیری، دوام و توانایی بیشتر نسبت به مصالح سنتی است. بدون شک، با استفاده از چنین مصالحی، بر عمر مفید ساختمان ها افزوده شده و در نتیجه آن، از هزینه های نگهداری ساختمانها به شکل چشمگیری کاسته می شود. استفاده از مصالح توانمند، می تواند سبب حفظ منابع طبیعی و کاهش اثرات منفی زیست محیطی شود. از این گذشته، اغلب این مصالح نوین، سریع تر و آسان تر از نمونه های سنتی نصب می شوند. استفاده از مصالح جدید توانمند همچنین می تواند سبب کاستن از هزینه های ساختمان سازی گردد. امروزه از ترکیب فولادها و بتن های پرمقاومت در طراحی سازه ها به طور گسترده ای استفاده می شود. این مصالح می توانند بهبود روشهای طراحی و ساخت ساختمانها شوند. در نوشتار حاضر سعی شده است تا با بررسی کاربردهای فناوری نانو در توانمند سازی بتن که یکی از پرکاربردترین مصالح در ساخت و سازهای امروزی است، گامی هر چند مختصر در جهت شناخت بیشتر این پدیده نوین برداشته شود.