بررسی تاثیر تنش بر کشت سلول های بنیادی مزانشیمی بر روی داربست های نانوالیاف pcl-nha, pcl تولید شده به روش الکتروریسی

سلول های بنیادی ابزاری نوین برای ترمیم نقص موجود در بافت های بدن هستند. سلول های بنیادی به عنوان یکی از سه ضلع مهندسی بافت دارای توانایی بالای تکثیر و تمایز هستند. می توان توانایی این ابزار را با تغییر در شرایط ساختاری داربست و شرایط محیطی افزایش داد. داربست های نانوالیاف با ساختاری مشابه ساختار شبکه برون سلولی می توانند به ترمیم نقص در مهندسی بافت کمک به سزایی انجام دهند. همچنین ترکیبات معدنی مانند هیدروکسی آپاتیت در اندازه نانو همراه با داربست نانوالیاف می توانند به تمایز سلول های بنیادی کمک شایانی بکنند. شبیه سازی عوامل محیطی درون تنی مانند تنش های برشی حاصل از حرکت سیالات نیز به افزایش تمایز و تکثیر سلول ها و همچنین نفوذپذیری مواد درون محیط کمک می کنند. در این مطالعه به بررسی اثر عوامل محیطی بر گسترش و تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی بر روی داربست الکتروریسی شده ی نانوالیاف پلی کاپرولاکتون به همراه نانوذرات هیدروکسی آپاتیت پرداخته شده است. بعد از کشت ایستای داربست ها با سلول های بنیادی، داربست های سلول دار در یک دوره 14 روزه بر روی همزن تحت اثر تنش حاصل از گردش محیط کشت قرار گرفتند. برای بررسی زیست سازگاری و تمایز سلول ها در روزهای 3، 7 و 14 بررسی های mtt، کلسیم و آلکالین فسفاتاز انجام گرفت. بررسی حاصل از نورسنجی، افزایش میزان سلول ها در کشت پویا نسبت به حالت ایستا را نشان داد. همچنین در طی این دوره، میزان کلسیم تولیدی توسط سلول ها در حالت پویا به 900 میکروگرم رسید.