تحلیلی بر ساختار الگوی فضایی گردشگری در شهر کرمانشاه

جاذبه های شهری یکی از عوام مهم در بازار صنعت گردشگری محسوب می شوند. با توسعه شهرها، جاذبه های گردشگری کاهش نمی یابد بلکه جاذبه های جدید خلق می شود. امروزه پدیده گردشگری، در شهرهای گردشگرپذیر، به عنوان یکی از عوامل اصلی تولید و جهت دهی به فضاهای شهری بشمار می آیند به نحوی که توزیع فضایی عناصر اولیه ی گردشگری در شهر، سایر عناصر را با خود تنظیم می نماید. در این رابطه علاوه براین که بایستی نیازهای گردشگران از جمله اقامت و پذیرایی و ... باید تأمین شود، نحوه ی استقرار و الگوهای فضایی این عناصر گردشگری نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا این پژوهش ضمن بررسی الگوی پراکنش عناصر گردشگری شهر کرمانشاه به تحلیل فضایی و شناسایی کانون ها و فضاهای گردشگری پرداخته است. روش تحقیق از نوع کاربردی بوده و گردآوری داده ها ترکیبی از روش های میدانی- کتابخانه ای می باشد. مدل هایی که برای تحلیل فضایی عناصر گردشگری شهری به کار گرفته شده مدل های آماری بیضوی انحراف استاندارد و مرکز متوسط می باشد همچنین از آزمون تخمین تراکم کرنل برای نمایش گرافیکی تراکم فضاهای گردشگری استفاده شده است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل جاذبه ها گردشگری و عناصر اقامتی است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که توزیع فضایی آن ها به صورت خوشه ای و در برخی موارد کاملاً خوشه ای در بافت قدیمی و مرکز شهر که دارای کاربری های چندگانه است تشکیل یافته است.