معماری پایدار مجتمع رفاهی در اقلیم کوهستانی با رویکرد کیفیت محیط (مطالعه موردی: مجتمع تفریحی ایلام)

با افزایش جمعیت شهرنشین، تغییر در الگوی کار و زندگی و فاصله بیشتر از خاستگاه های طبیعی به عنوان مقر و بستر تامین آرامش فکری و روحی انسان در زندگی مدرن، نیاز به تفریح و فراغت در میان شهرنشینان افزایش یافته و به یکی از مهم ترین نیاز آن ها تبدیل شده است. در این تحقیق سعی شده است با مطالعات در زمینه کیفیت و نظرسنجی مردم در مورد کیفیت محیطی و نیز مکان های رفاهی تفریحی اقدام به طراحی در زمینه طراحی معماری با طراحی مکانی ایده آل به منظور مجتمع رفاهی تفریحی، کیفیت محیطی را ارتقا داد. همچنین با بررسی راهکارهای ارتقا کیفیت محیطی در منطقه چغاسبز، نوع طراحی و نیازهای مجتمع های رفاهی تفریحی تلاش شده است که با طراحی نشات گرفته از موقعیت طبیعی و عوامل اقلیمی، و راهکارهای ارتقا کیفیت محیطی به بهترین طراحی دست یافت. این تحقیق با هدف ارتقا کیفیت محیطی و با استفاده از 11 مقیاس شامل 4 معیار مولد می باشند، حجم نمونه مطالعاتی شامل 383 عدد پرسشنامه و داده ها با استفاده از نرم افزار spss تحلیل شده است. از آزمون های t یک نمونه آزمون f، آزمون t دو نمونه استفاده شده است.