بررسی ساختاری مصالح هوشمند کروموژنیک در راستای مدیریت مصرف انرژی و دستیابی به معماری پایدار

معماری هوشمند، نگاهیست نوین به تکنولوژی منعطف، نوپای و پویای الکترونیکی در کنار تکنولوژی خشن و ایستای ساختمان سازی. مصالح نو که با بهره گیری از علم روز دنیا، شرایط محیطی را تنظیم و کنترل می کند و ساختمانها را قادر می سازد تا خود را با شرایط محیطی داخل و خارج بنا تطبیق دهد. موضوع استفاده از مصالح هوشمند بر پایه کروموژنیک از مسائل به روز و بسیار جذاب علم معماری نوین می باشد. مصالح کروموژنیک خاصیت نوری خود را در پاسخ به محرک های خارجی (میدان الکتریکی، تزریق یون، شدت نور و دما) تغییر می دهند. دامنه این تغییر از شفافیت کامل و انعکاس جزیی تا جذب یا پخش کل نور مریی گسترده است. از دلایل ضرورت و  اهمیت این تحقیق، تغییر دیدگاه به نقش بازشوهای مرتبط با شیشه است که از هدرمندی انرژی به کنترل و کاهش مصرف انرژی تبدیل گردیده، مصالحی که تا قبل از این بیشترین پرتی انرژی را در ساختمان داشته است. شیشه ها و بازشوهای شیشه ای هوشمند، از الکتروکرومیک گرفته تا پنجره های با ذرات معلق، همگی عاملی در بهینه سازی مصرف انرژی هستند. در این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه ای، مصالح هوشمند کروموژنیک و تاثیر آن در معماری پایدار مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آن، حاکی از این است که استفاده از این مصالح می تواند تا 80% نور مزاحم خورشید را دفع و مصرف انرژی را تا 45% کاهش دهد. ضمنا شیشه ها و پنجره های هوشمند، علاوه بر کاهش مصرف انرژی، می توانند در کالبد معماری داخلی نیز نقش موثری ایفا نمایند و رنگ و تنوعی دیبا بر فضا داخلی ساختمانها بیفزایند.