بررسی عملکرد تزریق مونو اتیلن گلایکول (meg) در جلوگیری از تشکیل پدیده هیدرات حین تولید از میدان گازی پارس جنوبی

میدان گازی پارس جنوبی یک میدان مشترک بین ایران و قطر است که در 105 کیلومتری از ساحل عسلویه در مرز ایران و قطر قرار دارد و 8 درصد ذخائر گازی کل جهان و نیز 50 درصد ذخائر گازی شناخته شده کشورمان را تشکیل می دهد تشکیل هیدرات در خطوط لوله گاز و میعانات گازی یکی از مشکلات بزرگ فرا روی کارکنان عملیات بهره برداری و مهندسین اداره بهره برداری است که هر ساله هزینه های بسیاری را به خود اختصاص می دهد. هیدرات های گازی مولکول های پیچیده کریستالی هستند که از مخلوط آب و مولکول های گاز با اندازه مناسب تشکیل می شوند. امروزه سه ساختار برای هیدرات های گازی شناخته شده است که عبارتنداز: ساختار i یا s(i)، ساختار ii یا s(ii)، ساختار h یا s(h)، برای تشکیل هیدرات سه شرط لازم است در تأسیسات دریایی (off shore) که کلاً از دو سکوی سر چاهی تشکیل شده است هیچگونه عملیاتی پالایشی بر روی گاز و مایعات همراه انجام نمی شود. در هر فاز ده حلقه چاه تولیدی وجود دارد که گازهای استخراج شده را به یک شاه راه (manifold) می فرستند که از طریق خط لوله دریایی(sea line)  به سمت پالایشگاه گسیل می شود. پس از استخراج گاز از چاه، فشار گاز توسط شیرهای فشارشکن (choke valve) که بر روی هر چاه قرار دارد از فشار مخزن که حدوداً 313 بار می باشد تا حدود 115 بار کاهش می یابد. در این مقاله سعی شده است که مسئله هیدرات در یکی از سکوهای میدان گازی پارس جنوبی مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور از مدل واقعی استفاده گردید و نتیجه حاصل از تزریق غلظت های مختلف مونو اتیلن گلایکول (meg) مورد بررسی قرار گرفت.