ارتقای فضای گردشگری محدوده جنوبی شهر بیرجند (بند دره) با استفاده از روش اولویت سنجی ahp و پیشنهاد طراحی با رویکرد اکوتوریسم

شهر به عنوان یک پدیده فرهنگی، مفهومی بسیار فراتر از در هم فشردن ساختمان ها، خیابان ها و انسان ها دربر دارد. شهر در فرهنگ ایرانی مفهوم جامع متشکل از ابعاد مختلف فرهنگی، اجتماعی، تاریخی، طبیعی و اکولوژیکی می باشد و منظر شهری ناحیه ای است که توسط مردم درک می شود .در این تحقیق شهر بیرجند به عنوان استان خراسان جنوبی و شهری که در حال توسعه و رشد است، مورد بررسی قرار می گیرد. شهر بیرجند همانند بیشتر شهرهای کشور با روند رو به رشد جمعیت شهر و رشد نسبی صنعت دچار تحدیدها و آسیب های گوناگون است. شهر بیرجند در سالهای اخیر با توجه به افزایش روند مهاجرت ها از اطراف و توسعه نسبی صنعت دچار معضلات شهری امروزی شده است و لزوم برنامه ریزی در جهت پر کردن اوقات فراغت شهروندان و پیوند آنها با محیط طبیعی به صورت روز افزون مطرح شده است .در مطالعه ی حاضر با توجه به مفهوم توسعه ی پایدار شهری و رشد صنعت اکوتوریسم، محدوده ی جنوبی شهر بیرجند که در امتداد یکی از محورهای اصلی شمالی _ جنوبی شهر واقع شده است، مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه از نظرات و اولویت سنجی نیازهای مردم و گردشگران و متخصصین از روش ahp استفاده شده است و با به دست آوردن معیارهای مورد نیاز با استفاده از مدل اکولوژیکی معرفی شده توسط دکتر مخدوم و تجزیه و تحلیل لایه های اکولوژیکی طبیعی و روی هم گذری آن به درک و ساختار منطقه ی گردشگری رسیده ایم. در نهایت تحلیل این لایه ها به ارائه ی راهکارهای طراحی و ارتقای فضای گردشگری منطقه در راستای توسعه ی اکوتوریسم می انجامد .