تدوین راهبردهای طراحی فضای شهری سرزنده با تاکید بر حرکت عابر پیاده

پیاده روی قدیمی ترین، طبیعی ترین و ضروری ترین شکل جابجایی انسان در فضاست و حرکت پیاده هنوز مهم ترین امکان برای مشاهدهی مکان ها، فعالیت ها و احساس شور و تحرک زندگی و کشف ارزش ها و جاذبه های نهفته در محیط است و پیاده روی دارای اهمیت اساسی در ادراک هویت فضایی، احساس تعلق به محیط و دریافت کیفیت های محیطی است. بدین ترتیب یکی از راهبردهای اصلی ایجاد سرزندگی در فضاهای شهری، طراحی پیاده راه می باشد. در فضاهای پیاده حواس بصری و غیر بصری در ادراک هویت فضایی، احساس تعلق به محیط و دریافت کیفیتهای محیطی به علت درگیر شدن بیشتر عابر با کالبد و فیزیک فضا، نقش به سزایی دارد که همین تنوع و پیچیدگی به جذابیت فضای پیاده می افزاید .این مقاله با تاکید بر حرکت عابر پیاده به عنوان یکی از راهکارهای اصلی ایجاد فضاهای شهری سرزنده، به دنبال تدوین راهبردهایی در خیایان امام خمینی گرگان است تا از این طریق بتواند سرزندگی را به این خیابان تاریخی شهر برگرداند. بنابراین سوال اصلی پژوهش این گونه مطرح می شود که راهبردهای اصلی رسیدن به فضای شهری سرزنده در خیابان امام خمینی گرگان به چه ترتیبی است؟ و برای پاسخ به این پرسش ضمن مطالعات کتابخانه ای با روش پژوهش تحلیلی توصیفی، از روش تحلیل راهبردی qspm استفاده کرده است. نتایج نشان می دهد که راهبرد تغییر نقش دسترسی خیابان به نقش اجتماعی با انتخاب دسترسی جایگزین(so4) ، اولویت اول راهیردی این خیابان است. هم چنین راهبرد so1 و so2 اولویت های بعدی راهبردی است.