طراحی پارک علم و فن آوری با رویکرد معماری اقلیم گرا

با تغییر و تحول زندگی بشر از عصر تکنولوژی نیاز به ملزومات متناسب با این دوران احساس می شود، مهیا کردن و تولید ابزار مناسب این عصر نیازمند تفکر، تأمل و نیز نیازمند تولید دانش جهت ارتقای کیفی تغییرات می باشد. یکی از مراکزی که در بسیاری از نقاط دنیا می توان به عنوان موتور محرکه توسعه و یا مکانی که جریان های توسعه را به راه انداخته و هدایت میکند، فضایی مناسب برای تولید دانش و کانون اندیشه است و هم چنین مکانی جهت کارآفرینی" مراکز علم و فنآوری" هستند. یکی از مراکز علم و فناوری پارکهای علم و فناوری هستند که به عنوان نهادهای مکانی تولید دانش می توانند در ایجاد مناطق خلاق و نیز زنجیره های توسعه های نقش مهمی ایفا کنند. کشور ما به دلیل داشتن پتانسیل های فراوان جهت توسعه و نیز دارا بودن سرمایه های مادی و اجتماعی، جمعیت جوان و فعال، زمینه های مناسبی را جهت اندیشیدن به روش های نوین تولید علم و بهکارگیری آنها در راستای توسعه مناطق مختلف بر پایه اقتصاد غیرنفتی با هدف توسعه یکپارچه مملکت و هم چنین مطرح کردن ایران به عنوان قطب قدرتمند علمی صنعتی در منطقه خاورمیانه را به وجود می آورد. این مراکز نقش حلقه مفقودهای را بازی می کنند که مهارت های کسب شده در محیط های آکادمیک و دانشگاهی را با درآمدزایی در محیط های اقتصادی و صنعتی به هم وصل می کنند. مساله موردنظر در این پژوهش پارک علم و فناوری در بندرعباس است. این استان به دلیل نزدیکی به دریای آزاد از پتانسیل های فراوانی برخوردار ست که با تأسیس چنین مراکزی و پیوند بیشتر علوم جدید و صنعت می توان به بهره برداری بیشتری در امر اقتصاد رسید و در نهایت اشتغالزایی بیشتری برای جوانان این سرزمین فراهم کند.